LEVON BAĞIŞ

Dünyanın en çok zeytinyağı üreten ülkelerinden biri olmamıza rağmen iyi bir zeytinyağına ulaşmak, memlekette epey zor. Zeytinyağının en kadim topraklarından birinde, zeytinden yeterince haberdar değiliz. Çoğu, Rize’de hatta Yüksekova’da bile zeytin olduğunu bilmez.

O gün neredeyse alkışlanan şarabın çok kendine has bir özelliği vardı. Etiketinde yer alan ‘karasi’ kelimesi şarabın değil, üretim yönteminin adıydı. Gürcülerin kvervi, Ermenilerin karas dediği bu yöntemde şarap endüstriyel tarzda değil, topraktan yapılmış büyük küplerde üretiliyor

Bütün bu ayak oyunlarının en kötü tarafı zaten yüzyıllardır haksızlığa uğramış ve bir avuç kalmış bir toplumun hâlâ gasıpların, ikiyüzlülerin arkasından gitme istekleri.

Yüz yıldır verdiğimiz kurbanlara adalet borcumuz var. Biz adil olmazsak, küçük çıkar çatışmaları ve garip iktidar hırsımızla kendi içimizde haksızlık yapmaya devam edersek nasıl adalet talep edebiliriz ki?

Kendisi ile likör mevzusundan tanışmış olsak da müthiş bir kitap yazmış; ‘Amida’nın Sofrası’. Kitabı heyecanla bekleyen birisi olarak şans eseri kitabı eline ilk alanlardan da oldum. Silva Özyerli kitabında Likör anlatmıyor… Köklerini yani Diyarbakır’ı anlatıyor. Kitap hem bir şehri hem şehrin ruhunu hem de yemekleri anlatıyor.

Zaten tarih boyunca hep böyle olmuş. Haksız vergiler ve yasaklar alkol tüketimini azaltmasa da illegal işlerin yolunu açıyor.

Lüferi kaybetmek, artık tutamıyor olmak sadece oburca bir dürtümüzü, sahip olduğumuz bir lezzeti yok etmez. Lüfer kaybetmek şehrin ruhundan bir parçayı da kaybetmek demektir. O nedenle, şehrin bu en lezzetli zamanında alışveriş yaparken biraz daha dikkatli olmak, şehre olan borcumuzdur.

Bu sene ise yazın sonunun habercisi çingene palamudu hiç ortaya çıkmadı. ‘’Palamut olmazsa lüfer olur’’ avuntusu da gerçekçi olmaktan uzak gibi gözüküyor. Koca koca deryadan bizim payımıza galiba hiç balık düşmeyecekmiş gibi duruyor.

Anahit inancının üzümleri olgunlaşmadan yemeyi yasaklayan âdeti de şimdilerde “üzüm bayramı” olarak da bilinen bir adet olarak ‘Verapohum Surp Asdvadzadzin’, yani Meryem Ana’nın göğe alınışı şeklinde, bu sefer Anahit’in adıyla değilse de başka bir kutsal kadının adıyla devam ediyor. Artık Anadolu’nun hiçbir yerinde o üzümlerden şarap yapan Ermeni kalmamışsa da hala üzüm okunmadan yenmiyor…

Yaşadığımız gezegen ayakta kalmaya devam ederse yüzyıllar sonra ibretle anlatılacak bir açgözlülük hikâyesine şahitlik ediyoruz Kaz Dağlarında. Bu dağlarda 18 memeli, 41 kuş, 10 sürüngen ve 117 böcek türü yaşıyor. Ormanda 283 farklı bitki türü yaşıyor. Ama birileri tüm bu güzellikleri altın madenlerine peşkeş çekiyor.