Fethiye Çetin’in ‘Anneannem’ adlı kitabı, Fransa’da tiyatroya uyarlanıyor.
Prömiyerinin Kasım ayında, Arles şehrinde yapılması planlanan oyunun yönetmen koltuğunda José Renault var. Hikâyeyi tiyatroya uyarlayan Kristel Amellal ve Catherine Krajewski ile konuştuk.
Büyük büyükbabası Kastamonu-Taşköprülü olan Amellal, söze ailesinin hikâyesini anlatarak başlıyor: “Annemin büyükbabaları Taşköprü’de yaşıyorlarmış. Soykırımdan sonra ilk durakları İstanbul olmuş, ardından birçokları gibi Marsilya’ya göç etmişler. Anneannem 1925’te Marsilya’daki bir mülteci kampında doğmuş. Ailem halen Marsilya’da yaşıyor.”
Amellal’in babası Cezayirliymiş; evlenmek için Hıristiyan olmuş: “Babam 1947’de Cezayir’de doğmuş. Bir süre sonra Marsilya’ya göç etmiş, annemle orada tanışmışlar. Ermeni kilisesinde evlenmek istiyorlarmış; bunun için babam vaftiz olmuş. Yakınları bunu büyük bir sorun olarak görmüş, ailesinden kimse düğüne gelmemiş. Babam annemin ailesiyle çok yakın, birbirlerine saygı duyuyorlar.”
‘Sahnelenmeye uygun bir kitap’
‘Anneannem’ için oyuncu arayışları halen sürüyor. Şimdilik oyunda yer alması kesinleşen tek isim, başrolde yer alacak olan Catherine Krajewski. Krajewski, neden ‘Anneannem’i tiyatroya uyarlamak istediklerini şu sözlerle anlatıyor: “Kristel’le daha önce de birlikte çalışmıştık. bir gün, 1915’le ilgili bir şeyler yapmak istediğini söyledi. Bir tanıklık hikâyesi sahnelemeyi düşünüyordu. Bunun üzerine pek çok kitap okuduk. Bize en çarpıcı geleni, Fethiye Çetin’in ‘Anneannem’i oldu, çünkü anneannesinin hikâyesini bir öykü gibi anlatıyordu. Okuduktan sonra fark ettik ki, aslında bu kitabın içeriği tiyatroya çok uygundu. Bunun temel sebebi, Çetin’in kitapta hem anneannesinin, hem büyükbabasının, hem de kendi yaşadıklarını bir öykü gibi anlatıyor olması. Ama bizim niyetimiz bunu sadece bir tanıklık hikâyesi olarak vermek değil, Marsilya dahil tüm diasporaya soykırımın ne olduğunu ve soykırım-sonrası kuşaklara, Ermenilerin diasporada nasıl hayatta kaldıklarını anlatan bir hikâye olarak sunmak.”
