Mıgırdiç Şellefyan, TBMM’de 1957-1960 döneminde seçilmiş son Ermeni vekil.1960’tan bu yana, herhangi bir partiden başka bir Ermeni vekil seçilmedi.
Eğer soykırım olmasaydı, “Bu sene, Meclis’e acaba 1960’tan beri ilk defa bir Ermeni vekil girer mi?” sorusu yerine, “Acaba bu yıl 60 mı, yoksa 70 mi Ermeni vekil Meclis’e girer?” gibi sorular soruyor olurduk.
Bu yıl, AKP, CHP ve HDP, Ermeni aday gösterecek gibi görünüyor. AKP, 2015 seçimlerinin ardından Meclis’e yüksek ihtimalle Ermeni bir vekille girecek. Dünyaya ve özellikle Diaspora’ya, “Bakın, artık Ermeniler vekil ‘bile’ olabiliyor!” diyecekler.
Bu hamle, bir kısım Ermeni’yi ziyadesiyle memnun edecek. Bu hamlenin samimiyetini sorgulayanlar veya aday gösterilen vekilden memnuniyetsizliklerini dile getirenler de, “makbul Ermeni” kategorisinden “kıymet bilmez Ermeni” kategorisine sürgün edilecekler. “Siz de hiçbir şeyden memnun olmuyorsunuz” denilerek, yıllar sonra az da olsa verilen bazı haklar, büyük bir lütufmuş gibi sunulacak ya da pazarlanacak.
Nitekim, 2002 veya 2007 seçimlerinde aday gösterilecek bir vekil, çok daha iyi bir ‘samimiyet’ göstergesi olurdu. Bu sadece AKP’nin meselesi de değil. 2002 öncesinde, 1961’den bu yana faaliyet gösteren onca partinin adım atmamakta ısrarcı olduğu, 54 yıllık bir ayıp. Eğer, müstakbel vekilimiz, dört yıl boyunca bir vitrin süsü olacak, sözünü söylemeye çekinecek, haysiyetinden vazgeçmek zorunda kalacak, bir sonraki seçimde en az 3 adayın gösterilmesine vesile olmayacaksa, ilettiği talepler ‘hallederiz’ diyerek geçiştirilip figüran vekil kontenjanından Meclis’e girecekse, ne yararı var ki?.. Ha, eğer Ermeni bir aday, 1961’den bu yana seçilen ilk Ermeni vekil olma isteğiyle tarihe adını yazdırmak istiyorsa ve figüranlık hiç mühim değilse, o zaman ayrı tabii…
CHP de, “Bakın, AKP bir aday gösteriyor, biz de gösterelim” diyerek, Ermeni bir aday gösterme gayretine girecek gibi görünüyor. Bu niyet de ikna edici olmayacak, birçokları için. “Yıllar önce neredeydiniz?”, “AKP, bu adımı atmasaydı, Ermeni aday gösterecek miydiniz?” gibi sorular sorulacak veya vakıf mallarının iadesine engel olmak için Anayasa Mahkemesi’ne koşan CHP’ye, çok daha mesafeli yaklaşacak birçok Ermeni.
HDP ise kurulduğu ilk günden bu yana, vekillik için Ermenilerden aday gösterme tutumu sergileyerek, seçmenin kafasında samimiyetle ilgili en az soru işareti oluşturan parti. Ermeniler arasında da HDP’ye giderek artan bir sempati var, geçmişte AKP’ye oy veren Ermenilerin bir kısmı, cumhurbaşkanlığı seçimlerinden bu yana, HDP’ye kaymış durumda. Bir Ermeni’nin vekilliğinin pasif veya figüranlık boyutunda kalma ihtimalinin en az olduğu parti, HDP gibi görünüyor.
Öyle ya da böyle, 2015 seçimleri, hiç şüphesiz, samimiyetin test edildiği bir seçim de olacak…
