ՀԱՅԵՐԷՆ

կարդալու համար կտեցէք ձեր փափաքած թիւին (PDF-ին)

կարդալու համար կտեցէք ձեր փափաքած թիւին (PDF-ին)

Թերեւս ալ բոլորովին բնական է այն զարմանալի նմանութիւնը, որ կը նկատենք մեր ապրած երկրի վարչակարգին եւ ազգային հաստատութիւններու միջեւ։

Հրանդ Տինքի 60-րդ Սեպտեմբերը նշւում է արդարութեան ձգտող բոլոր աշխարհներում եւ Հրանդն արդէն որպէս 20-րդ դարի առասպել պիտի անթիւ 15 Սեպտեմբերներ տողանցի։

Պոլսահայերու համար բաւական ծանօթ իրողութիւն է սա վերջին տասնամեակներուն Պէյօղլու թաղի Ս. Երրորդութիւն եկեղեցւոյ վարչութեան վայելած համբաւը։ Պոլսոյ աւելի քան 30 եկեղեցիներու մէջ սեփական կալուածներու առումով ամենահարուստ այս եկեղեցին, այդ պատճառաւ մեր յիշած ամենահին օրերէն այս կողմ յաճախ թիրախ եղած է իր վարիչներէն ոմանց վերագրուած դրամաշորթութեանց պատմութիւններու։

Իսթանպուլ Թեքնիք Համալսարանի կողմէ կազմակերպուած 20-րդ հնագիտական համաժողովին մաս կազմելու եւ Հայաստանի մէջ վերջին տարիներուն կատարուած հնագիտական աշխատանքներու մասին զեկուցելու համար, Պոլիս հրաւիրուած էր Հայաստանի ծանօթ հնագէտներէն Յակոբ Սիմոնեան։

«Հայապահպանման խոհեր» խորագրեալ մեր յօդուածին մէջ փորձած էինք լուսարձակի տակ առնել Մեծ Եղեռնի հետեւանքով հայրենի երկրէն զրկուած հայ ժողովուրդին իր ուրոյն դիմագիծը եւ ազգային յատկութիւնները պահպանելու եղանակները։

Մի պոէտ խոստովանում էր, որ պոէտի ողբերգութիւնը նրանում է, որ նա պոէտ է եւ ի վիճակի չէ պարզ ձեւով գրել, այլ կոչուած է յանգերով գրել… Այդ պոէտը 26 տարեկանում անձնասպան եղաւ։ Պոէտները յաճախ են անձնասպան լինում։ Ժուռնալիստները անձնասպան չեն լինում, նրանք շատ յաճախ սպանւում են այն ուժերի կողմից, որոնք կոչուած են լռեցնել ճշմարտութեան ձայնը։

Նախարարին ցեղասպանութիւնը ուրացող այս արտայայտութիւնները նորութիւն մը չեն։ Ան 2010-ին Եւրոպայի Խորհուրդի Պատգամաւորներու ժողովի նախագահի տիտղոսով պաշտօնական այցելութիւն մը կատարած էր Հայաստան։ Երբ ինք մերժեց ցեղասպանութեան յուշարձան այցելել, Հայաստանի կառավարութիւնն ալ «պաշտօնական այցելութիւն»ը վերածեց «աշխատանքային ժողով»ի։

Թէ ինչ եղաւ Ամիտայի փառք ու պարծանք Ս. Թէոդորոս կաթողիկէն, որուն կորսուիլն հայ պատմութեան մէջ սեւ էջ մըն է, երբ կրօնաւոր մը իր բոլոր կեանքը կը նուիրէ զայն գեղեցկացնելու եւ հայ մշակոյթի կեդրոն մը դարձնելու համար, դժբախտաբար այդ միեւնոյն վանքը գրեթէ 75 տարի վերջ ուրիշ կրօնաւոր մը… նոր Վասակ մը կը յանձնէ իւր ամբողջութեամբ՝ հեթանոսաց. Աստուծոյ փառաբանութեան Ս. Տաճարը վերածելով մզկիթի՝ «Գուրշունլու ճամի» անուամբ։