Mardin Derik'in son Ermeni ailesi Yürşalın-Naif Demirci, Surp Kevork Ermeni Kilisesi'nde ibadetlerini yapıyor. Naif Demirci, ilçe halkından oldukça memnun olduğunu belirtiyor. Tek endişesi: 'Ben ölürsem kiliseye kim bakacak?'
MARDİN DHA - Mardin'in Derik İlçesi'nde son Ermeni ailesi olarak yaşayan Yürşalın-Naif Demirci çifti ilçe merkezinde bulunan Surp Kevork Ermeni Kilisesi'nde ibadetlerini yapıyor. Demircilik yaparak geçimlerini sağlayan Naif Demirci, ilçe halkından oldukça memnun olduğunu belirterek, 'Ben ölürsem kiliseye kim bakacak?' diye merak ettiğini söyledi.
1915 yılına kadar 1900 Ermeni'nin yaşadığı Derik İlçesi'nde tek başlarına yaşayan Naif ve eşi Yürşalin Demirci çifti, ilçeden göç etmeyi düşünmediklerini belirtti. Yaptığı demir doğrama mesleğiyle de ilçe halkının büyük beğenisini kazanan 65 yaşındaki Naif Demirci, kilise geçmişinin 1650 yılına dayandığını ve ibadet yerinin 15 dönüm üzerine kurulduğunu söyledi. Demirci, '1915 yılına kadar düzenli ayinlerin yapıldığı kilise, 1957 tarihinde at ahırı olarak kullanılmaya başlandı. Çünkü bizim dışımızda ibadet yapan kimse kalmamıştı. Ben o zaman 9 yaşlarındaydım. Daha sonra cemaat, arasında topladığı 5 bin 200 lira para ile mülkiyetini satın aldı ve yeniden onarılarak ibadete açıldı' dedi.
Kendisi ve eşinin burada her hafta sonu ibadet ettiklerini ve kilisenin bakımını yaptıklarını anlatan Demirci, 'Papazlarımız heyetleriyle birlikte, İstanbul 'dan yılda bir kez de olsa 1-2 otobüsle kilisemizi ziyaret ederek, ayin yapıyor. İlçe halkımızdan memnunuz. Herhangi bir ayırımcılık yapmadan bize iyi davranıyorlar. Bizden hiç kimse kalmadı buralarda. Hepsi yurt dışına veya başka yerlere gitti. Ben ve eşim yalnız yaşıyoruz. Çocuklarımız yok. Bundan birkaç yıl önce ilçede iki aile olarak kalıyorduk. O aileden Kevork Demirci vefat edince bir tek bizler kaldık. Bizler de ömrümüzün sonuna kadar burada kalmaya kararlıyız. Kendi memleketimiz, buradaki insanlarımız iyidir, bize şefkatli davranıyorlar. Ben hiç bir zaman bu ilçeden gitmeyi düşünemedim. Ben ölürsem ya da buralardan gidersem kim bakacak kiliseye? Herhalde kimseler bakamayacaktır. Her hafta sonu ilçeye gelen misafirler mutlaka kiliseyi görmek istiyor. Ben de cumartesi-pazar günleri kilise anahtarını alıp açıyorum ve konuklara yardımcı oluyorum.' (Emrullah KARAKAŞ/DHA)
