Հարցազրոյց՝ Հայաստանի Ազգային Ժողովի պատգամաւոր Մարիա Կարապետեանի հետ

Երե­ւա­նեան յու­­շե­­­րուս առաջին օրո­­ւայ երկրորդ կէ­­սին գրած էի Ազ­­գա­­­յին Ժո­­ղովի այ­­ցե­­­լու­­թեանս մա­­սին։ Այ­­սօր կը փո­­խան­­ցեմ ձեզ՝ «Ակօս»ի ըն­­թերցող­­նե­­­րուն հա­­մար յա­­տուկ հար­­ցազրոյց մը, որ յան­­կարծա­­կի փա­­փաքովս տե­­ղի ու­­նե­­­ցաւ։ «Օր­­բե­­­լի» Կեդ­­րո­­­նի միջ­­նորդու­­թեամբ Հա­­յաս­­տա­­­նի Ազ­­գա­­­յին Ժո­­ղովի 'Իմ Քայ­­լը' խմբակ­­ցութեան պատ­­գա­­­մաւոր, լեզ­­վա­­­բան-երկրա­­գէտ, եւ­­րո­­­պագէտ, Մար­­դու Իրա­­ւունքնե­­րու պաշտպա­­նու­­թեան եւ հան­­րա­­­յին հար­­ցե­­­րու մշտա­­կան յանձնա­­ժողո­­վի ան­­դամ՝ Տի­­կին Մա­­րիա Կա­­րապե­­տեանի հետ յա­­տուկ հար­­ցազրոյց մը ու­­նե­­­ցանք։ Տի­­կին Կա­­րապե­­տեան «Ակօս»ին անու­­նը լսե­­լով մեզ չմեր­­ժեց ու Ազ­­գա­­­յին Ժո­­ղովի սե­­նեակ­­նե­­­րէն մէ­­կը մեզ տրա­­մադ­­րե­­­լով ջեր­­մօ­­­րէն հար­­ցումնե­­րուս պա­­տաս­­խա­­­նեց։

ԼՈՒՍՅԷՆ ՔՈՓԱՐ

Տի­­կին Կա­­րապե­­տեան շատ շնոր­­հա­­­կալ եմ որ մե­­զի ըն­­դունե­­ցիք։

Ին­­չո՞ւ Թուրքիա- Հա­­յաս­­տան յա­­րաբե­­րու­­թիւննե­­րու կար­­գա­­­ւոր­­ման գոր­­ծընթա­­ցը նա­­խատե­­սուա­­ծին պէս չ՚ըն­­դա­­­նար։

Ես եմ շնոր­­հա­­­կալ, բա­­րով էք եկել։ Կար­­ծեմ քա­­ղաքա­­կան կամ­­քի անհրա­­ժեշ­­տութիւն կայ։ Մեր եր­­կու եր­­կիրնե­­րու ղե­­կավար­­նե­­­րը ար­­դէն իսկ նշա­­նակած են յա­­տուկ ներ­­կա­­­յացու­­ցիչներ, որոնք կոնկրետ պայ­­մա­­­նաւո­­րուա­­ծու­­թիւններ ձեռք բե­­րած են, մեր եր­­կիրնե­­րու մի­­ջեւ յա­­րաբե­­րու­­թիւննե­­րը կար­­գա­­­ւորե­­լու նպա­­տակով։ Մենք ան­­համբե­­րու­­թեամբ կը սպա­­սենք այդ պայ­­մա­­­նաւո­­րուա­­ծու­­թիւննե­­րու իրա­­գործման, մաս­­նա­­­ւորա­­պէս եր­­կու ուղղու­­թեամբ։

Առա­­ջինը դի­­ւանա­­գիտա­­կան յա­­րաբե­­րու­­թիւննե­­րու հաս­­տա­­­տումն է։ Սա շատ կա­­րեւոր է։ Որով­­հե­­­տեւ չնա­­յած յա­­տուկ ներ­­կա­­­յացու­­ցիչներ կան, մեր եր­­կիրնե­­րու մի­­ջեւ շփումնե­­րը մինչ այս պա­­հը տե­­ղի կ՚ու­­նե­­­նան «ատոք» տար­­բե­­­րակով։ Շատ աւե­­լի լաւ կ՚ըլ­­լար, թէ եր­­կու եր­­կիրնե­­րը ու­­նե­­­նային մշտա­­կան կա­­պի հնա­­րաւո­­րու­­թիւն։ Ին­­չը կ՚են­­թադրո­­ւի դի­­ւանա­­գիտա­­կան յա­­րաբե­­րու­­թիւննե­­րու տես­­քով։ Բո­­լոր նոր­­մալ եր­­կիրնե­­րը իրենց յա­­րաբե­­րու­­թիւննե­­րը այդպէս կը կար­­գա­­­ւորեն։ Իսկ միւս պայ­­մա­­­նաւո­­րուա­­ծու­­թիւնը մեր սահ­­մա­­­նի բաց­­ման կը վե­­րաբե­­րի։ Մենք թե­­րեւս ու­­նինք յստակ պայ­­մա­­­նաւո­­րուա­­ծու­­թիւն, սկսիլ առա­­ւել փոքր քայ­­լէն։ Այ­­սինքն մինչ սահ­­մա­­­նի վերջնա­­կան եւ ամ­­բողջա­­կան բա­­ցու­­մը Հա­­յաս­­տա­­­նի եւ Թուրքիոյ մի­­ջեւ՝ բա­­նալ սահ­­մա­­­նը դի­­ւանա­­գիտա­­կան ան­­ցա­­­գիրեր ու­­նե­­­ցող ան­­ձանց եւ եր­­րորդ եր­­կիրնե­­րու քա­­ղաքա­­ցինե­­րու հա­­մար։

Սահ­­մա­­­նի ամ­­բողջա­­կան բա­­ցու­­մը ի հար­­կէ մեր վերջնան­­պա­­­տակն է։ Եւ սա նոյնպէս շատ կա­­րեւոր է, հա­­շուի առ­­նե­­­լով ոչ միայն մեր եր­­կու եր­­կիրնե­­րու մի­­ջեւ յա­­րաբե­­րու­­թիւննե­­րը, այ­­լեւ աւե­­լի մեծ հա­­մատեքստը, քա­­նի որ այն բաց սահ­­մա­­­նը կրնայ դիւ­­րացնել մարդկանց ու ապ­­րանքնե­­րու փո­­խադ­­րումը։

Ես նկա­­տի ու­­նիմ տնտե­­սական հա­­մագոր­­ծակցու­­թիւնը թէ՛ մեր տա­­րածաշրջա­­նին եւ թէ առա­­ւել կլո­­պալ իմաս­­տով։ Այս ամէ­­նուն իրա­­գործման հա­­մար իս­­կա­­­պէս ոչ մի գործնա­­կան խո­­չըն­­դոտ չկայ։ Մենք ար­­դէն նա­­խապատ­­րաստած ենք սահ­­մա­­­նը եւ ան­­ցա­­­կէտե­­րը թեք­­նի­­­քապէս եւ մնա­­ցած բո­­լորը մարդկա­­յին առու­­մով, այ­­սինքն աշ­­խա­­­տակից­­նե­­­րով, սահ­­մա­­­նապահ­­նե­­­րով եւ մենք պատ­­րաստ ենք իրա­­գոր­­ծել այս պայ­­մա­­­նաւո­­րուա­­ծու­­թիւնը եւս։ Նոյ­­նը կ՚ակնկա­­լենք նաեւ Թուրքիայի մեր գոր­­ծընկեր­­նե­­­րու կող­­մէ։ Յի­­րաւի կը կար­­ծեմ որ բա­­ցառա­­պէս քա­­ղաքա­­կան կամ­­քի առ­­կա­­­յու­­թեան պա­­րագա­­յին սա հնա­­րաւոր է իրա­­գոր­­ծել։

Լ.Ք. Ինչպէս գի­­տենք Հա­­յաս­­տան վե­­րանո­­րոգած է սահ­­մա­­­նային դար­­պասնե­­րը։ Գի­­տէ՞ք կայ նման պատ­­րաստու­­թիւն Թուրքիոյ կող­­մը։

Ոչ, ես տե­­ղեկու­­թիւններ չու­­նիմ թէ նման նա­­խապատ­­րաստու­­թիւն միւս կող­­մը եւս կայ։ Որոշ լու­­րեր գի­­տեմ։ Մաս­­նա­­­ւորա­­պէս հա­­մատեղ կա­­մուրջի վե­­րանո­­րոգ­­ման վե­­րաբե­­րեալ եւ այլ նիւ­­թե­­­րու մա­­սին։

Լ.Ք.- Ատրպէյ­­ճա­­­նը Թուրքիա-Հա­­յաս­­տան կար­­գա­­­ւոր­­ման գոր­­ծընթա­­ցին վրայ ազ­­դե­­­ցու­­թիւն ու­­նի։ Ին­­չո՞ւ Ատրպէյ­­ճա­­­նի հետ խա­­ղաղու­­թեան պայ­­մա­­­նագիր չկնքուեց։ Ո՞ր կէ­­տերն են վի­­ճելի։

Ես կը կար­­ծեմ Հա­­յաս­­տա­­­նի եւ Թուրքիոյ մի­­ջեւ դի­­ւանա­­գիտա­­կան յա­­րաբե­­րու­­թիւննե­­րու հաս­­տա­­­տու­­մը ինչպէս նաեւ սահ­­մա­­­նի ամ­­բողջա­­կան բա­­ցու­­մը կրնայ դրա­­կան ազ­­դե­­­ցու­­թիւն ու­­նե­­­նայ մեր տա­­րածաշրջա­­նի մէջ միւս յա­­րաբե­­րու­­թիւննե­­րու կար­­գա­­­ւոր­­ման վրայ։ Մաս­­նա­­­ւորա­­պէս Հա­­յաս­­տա­­­նի եւ Ատրպէյ­­ճա­­­նի մի­­ջեւ խա­­ղաղու­­թեան գոր­­ծընթա­­ցի վրայ։

Մենք ի հար­­կէ Հա­­յաս­­տան-Ատրպէյ­­ճան կար­­գա­­­ւոր­­մա­­­նը խա­­ղաղու­­թեան գո­­րծըն­­թա­­­ցին ամե­­նալրջու­­թեամբ կը վե­­րաբե­­րինք եւ հա­­մաձայ­­նե­­­ցուած են ար­­դէն մեր խա­­ղաղու­­թեան պայ­­մա­­­նագ­­րի 17 կէ­­տերէն 15-ը, վեր­­ջին եր­­կու կէ­­տերը, որոնք թե­­րեւս քննարկման փու­­լին կը գտնո­­ւին, կը վե­­րաբե­­րին մի­­ջազ­­գա­­­յին ատեան­­նե­­­րուն, դա­­տարան­­նե­­­րուն մէջ եր­­կու եր­­կիրնե­­րու փո­­խադարձ հայ­­ցե­­­րու եւ միւս յօ­­դուա­­ծը կը վե­­րաբե­­րի եր­­րորդ եր­­կիրնե­­րու ու­­ժե­­­րու տե­­ղակայ­­մա­­­նը Հա­­յաս­­տան-Ատրպէյ­­ճան ընդհա­­նուր սահ­­մա­­­նին։

Ահա այս եր­­կու թե­­մանե­­րու շուրջ ալ վերջնա­­կան պայ­­մա­­­նաւո­­րուա­­ծու­­թիւն ձեռք բե­­րելու պա­­րագա­­յին խա­­ղաղու­­թեան պայ­­մա­­­նագ­­րի պատ­­ճէ­­­նը պատ­­րաստ կ՚ըլ­­լայ ստո­­րագրման։ Մենք ի հար­­կէ այս ուղղու­­թեամբ կը կա­­տարենք հե­­տեւո­­ղական լուրջ աշ­­խա­­­տանք։

Միեւ­­նոյն ժա­­մանակ վե­­րադառ­­նա­­­լով իմ առա­­ջին մտքին, կը կար­­ծեմ որ Հա­­յաս­­տա­­­նի եւ Թուրքիոյ մի­­ջեւ սահ­­մա­­­նի ամ­­բողջա­­կան բա­­ցու­­մը, դի­­ւանա­­գիտա­­կան յա­­րաբե­­րու­­թիւննե­­րու հաս­­տա­­­տու­­մը կրնայ յա­­ւելեալ ազ­­դակ ըլ­­լալ եւ դրա­­կան ազ­­դե­­­ցու­­թիւն ու­­նե­­­նալ նաեւ Հա­­յաս­­տան-Ատրպէյ­­ճան կար­­գա­­­ւոր­­ման վրայ։

Լ. Ք.- Ռու­­սաստա­­նի հետ յա­­րաբե­­րու­­թիւննե­­րու սա­­ռեցու­­մը կ՚ազ­­դէ՞ Հա­­յաս­­տա­­­նի մէջ ռու­­սա­­­կան ներդրումնե­­րու վրայ։

Հա­­յաս­­տան եւ Ռու­­սաստա­­նը ու­­նին տնտե­­սական ամուր կա­­պեր։ Ես չէի հա­­մաձայ­­ներ ձեր այն ձե­­ւակեր­­պին հետ, որ Հա­­յաս­­տա­­­նի եւ Ռու­­սաստա­­նի յա­­րաբե­­րու­­թիւննե­­րը սա­­ռեցո­­ւած են։ Այդ յա­­րաբե­­րու­­թիւննե­­րը կը գոր­­ծեն, կ՚աշ­­խա­­­տին։ Մենք բո­­լոր եր­­կիրնե­­րու հետ յա­­րաբե­­րու­­թիւննե­­րուն կը վե­­րաբե­­րինք ան­­կեղծօ­­րէն։ Առանց զգա­­ցական ազ­­դակնե­­րու եւ կ՚ել­­լենք եր­­կու եր­­կիրնե­­րու շա­­հերու հա­­մադրման հնա­­րաւո­­րու­­թիւննե­­րէն։ Այսպէս ըսած փրակ­­մա­­­թիզ­­մէն։ Եւ այդպէս կ՚աշ­­խա­­­տինք ռու­­սաստան­­ցի մեր գոր­­ծընկեր­­նե­­­րու հետ։ Հա­­յաս­­տա­­­նը եւ Ռու­­սաստա­­նը ինչպէս շեշ­­տե­­­ցի ամուր տնտե­­սական կա­­պեր ու­­նին եւ մենք ոչ մի քա­­ղաքա­­կան պատ­­ճառ չենք տես­­ներ այդ կա­­պերը վնա­­սելու հա­­մար։

Լ.Ք.-Ի՞նչ ազ­­դե­­­ցու­­թիւն կ՚ու­­նե­­­նայ Հա­­յաս­­տա­­­նի տնտե­­սու­­թեան վրայ, եթէ բա­­ցուի Թուրքիա-Հա­­յաս­­տան սահ­­մա­­­նը։

Հա­­շուի առ­­նե­­­լով ձեր հար­­ցին նա­­խորդ պա­­տաս­­խա­­­նը ես միեւ­­նոյն ժա­­մանակ կը ցան­­կա­­­նայի շեշ­­տել որ Հա­­յաս­­տա­­­նը հե­­տեւո­­ղական ջան­­քեր կը գոր­­ծադրէ իր տնտե­­սու­­թեան, պաշտպա­­նու­­թեան կա­­րիք­­նե­­­րու բազ­­մա­­­զանաց­­ման ուղղու­­թեամբ։ Մենք նոր գոր­­ծընկեր­­ներ կը փնտռենք եւ ի հար­­կէ բնա­­կանա­­բար ու­­րախ կ՚ըլ­­լանք եթէ այդ գոր­­ծընկեր­­նե­­­րու փնտռտու­­քը յա­­ջողու­­թեամբ պսա­­կուի յատ­­կա­­­պէս մեր տա­­րածաշրջա­­նին։ Հէնց այս դի­­տան­­կիւնէն ալ Թուրքիայի հետ սահ­­մա­­­նի բա­­ցու­­մը օգուտ կրնայ բե­­րել մեր եր­­կու ժո­­ղովուրդնե­­րուն թէ՛ սահ­­մա­­­նի եր­­կայնքով ապ­­րող հա­­մայնքնե­­րուն, եւ թէ եր­­կու եր­­կիրնե­­րու ամ­­բողջ տա­­րած­­քով բո­­լոր քա­­ղաքա­­ցինե­­րու բա­­րեկե­­ցու­­թեան առու­­մով։

Ինչպէս շեշ­­տե­­­ցի այս սահ­­մա­­­նի բա­­ցու­­մը նաեւ առա­­ւել լայն տա­­րածաշրջա­­նային եւ կլո­­պալ հա­­մատեքստ ու­­նի։ Մենք կը ցան­­կա­­­նանք որ­­պէսզի կլո­­պալ իմաս­­տով Հնդկաս­­տա­­­նէն, Չի­­նաս­­տա­­­նէն ապ­­րանքնե­­րը, Կեդ­­րո­­­նական Ասիայով, Հա­­րաւա­­յին Կով­­կա­­­սով, Թուրքիայի տա­­րած­­քով, Սեւ Ծո­­վու կամ ցա­­մաքա­­յին ճա­­նապար­­հով հաս­­նին Եւ­­րո­­­պական Միու­­թիւն։ Հաս­­նին Եւ­­րո­­­պա եւ հա­­կառակ ուղղու­­թեամբ նոյնպէս ապ­­րանքնե­­րու հոսք տե­­ղի ու­­նե­­­նայ։ Եւ ոչ միայն ապ­­րանքնե­­րու այլ հնա­­րաւոր մնա­­ցած բո­­լոր բա­­րիք­­նե­­­րու։ Կ՚ըլ­­լան անոնք էնէր­­կա­­­կիր­­ներ, աշ­­խա­­­տուժ թէ ցան­­կա­­­ցած այլ տե­­ղաշարժ։ Այս ուղղու­­թեամբ Հա­­յաս­­տա­­­նը պատ­­րաստ է կա­­ռու­­ցո­­­ղական երկխօ­­սու­­թեան մէջ ըլ­­լալ, բո­­լոր հա­­րեւան եր­­կիրնե­­րու հետ եւ փո­­խադար­­ձութեան սկզբունքով իր ճա­­նապարհնե­­րը եւ են­­թա­­­կառու­­ցո­­­ւածքնե­­րը տրա­­մադ­­րել այդ տա­­րան­­ցումնե­­րը իրա­­կանաց­­նե­­­լու հա­­մար։

Փո­­խադար­­ձութեան սկզբունքի վրայ մի պահ կ՚ու­­զէի կանգ առ­­նել, հասկնա­­լի լե­­զուով բա­­ցատ­­րե­­­լու հա­­մար։ Մենք կը ցան­­կա­­­նանք որ­­պէսզի այս ամ­­բողջ փո­­խադ­­րումնե­­րու եւ տա­­րան­­ցումնե­­րու հա­­մակար­­գին գոր­­ծեն նոյն կա­­նոն­­նե­­­րը։ Այ­­սինքն այն պայ­­մաննե­­րով, կա­­նոն­­նե­­­րով որոնք Հա­­յաս­­տա­­­նը կը կա­­րողա­­նայ իր ապ­­րանքնե­­րը ար­­տա­­­հանել իր հա­­րեւան եր­­կիրնե­­րու տա­­րած­­քով, այդ նոյն կա­­նոն­­նե­­­րով, այդ նոյն պայ­­մաննե­­րով հա­­րեւան եր­­կիրնե­­րուն մենք կ՚ող­­ջունենք, կը ցան­­կա­­­նանք որ­­պէսզի անոնք օգ­­տա­­­գոր­­ծեն մեր տա­­րած­­քը իրենց ապ­­րանքնե­­րու տա­­րան­­ցումը կազ­­մա­­­կեր­­պե­­­լու նպա­­տակով։ Մենք այս նա­­խագի­­ծը անո­­ւանած ենք «Խա­­ղաղու­­թեան Խաչ­­մե­­­րուկ»։ Որով­­հե­­­տեւ նաեւ կը հա­­ւատանք որ այս տնտե­­սական փոխ կա­­խուա­­ծու­­թիւնը եր­­կիրնե­­րու մի­­ջեւ կրնայ նպաստ բե­­րել նաեւ առա­­ւել ամուր կա­­յուն խա­­ղաղու­­թեան հաս­­նե­­­լու գոր­­ծին։

Կը կար­­ծեմ որ Հա­­յաս­­տա­­­նի Եւ­­րո­­­պայի հա­­մակեր­­պումը գոր­­ծընթաց մըն է, որ տա­­րիներ առաջ սկսած է եւ այժմ ալ շա­­րու­­նակման փու­­լի մէջ կը գտնո­­ւի։ Մենք այժմ նոր թափ մը կը հա­­ղոր­­դենք այդ յա­­րաբե­­րու­­թիւննե­­րուն։ Նկա­­տի ու­­նիմ բա­­ցի մեր հա­­մապար­­փակ գոր­­ծընկե­­րու­­թեան պայ­­մա­­­նագ­­րէն, որ նա­­խոր­­դիւ կնքո­­ւած է Հա­­յաս­­տա­­­նի եւ Եւ­­րո­­­պական Միու­­թեան մի­­ջեւ այժմ կը բա­­նակ­­ցինք գոր­­ծընկե­­րու­­թեան նոր օրա­­կարգ, որ յա­­ւելեալ բա­­ղադ­­րիչներ կ՚աւե­­լաց­­նէ այս հա­­մագոր­­ծակցու­­թեան։ Այստեղ նաեւ կ՚ու­­զեմ ընդգծել որ Հա­­յաս­­տա­­­նի հա­­մար մեծ առաջ­­նա­­­հեր­­թութիւն է մեր տա­­րածաշրջա­­նը եւ մեր տա­­րածաշրջա­­նային քա­­ղաքա­­կանու­­թիւննե­­րը։ Այ­­սինքն Հա­­յաս­­տա­­­նի եւ ցան­­կա­­­ցած այլ միաւո­­րը կ՚ըլ­­լայ այդ եր­­կիր, թէ միու­­թիւն յա­­րաբե­­րու­­թիւննե­­րը մենք պէտք է դի­­տար­­կենք եւ այդպէս ալ կ՚ընենք, կը դի­­տար­­կենք եւ կ՚ու­­զենք որ մեր հա­­րեւան­­ներն ալ այդ նկա­­տեն հա­­ւասա­­րակշռո­­ւած ար­­տա­­­քին քա­­ղաքա­­կանու­­թեան հա­­մատեքստին։ Ինչպէս նա­­խոր­­դին նշե­­ցի Հա­­յաս­­տա­­­նի տնտե­­սու­­թեան եւ անվտան­­գա­­­յին կա­­րիք­­նե­­­րու տի­­վեր­­ցի­­­քաց­­ման կը վե­­րաբե­­րի, որով­­հե­­­տեւ մենք կը հա­­մարենք որ կա­­խուա­­ծու­­թիւնը մէկ կեդ­­րո­­­նէն մեծ խո­­ցելիու­­թիւննե­­րը իր հետ կը բե­­րէ եւ Հա­­յաս­­տա­­­նը պար­­զա­­­պէս կա­­րիք ու­­նի բազ­­մա­­­զանեց­­նե­­­լու, ըլ­­լայ այդ թէ պա­­րէնա­­յին հիմ­­նա­­­կան կա­­րիք­­նե­­­րը բա­­ւարա­­րելու տե­­սան­­կիւնէն, տնտե­­սու­­թեան այլ ճիւ­­ղե­­­րու, ու­­ժա­­­նիւ­­թի ոլոր­­տին, այդպէս ալ անվտան­­գութեան ոլոր­­տին մէջ։ Բայց այս ամէ­­նը մենք կ՚ընենք բնա­­կան, չխա­­թարե­­լով հա­­ւասա­­րակշռու­­թիւննե­­րու այդ հա­­մակար­­գը, ուր մենք կը հա­­ւատանք, որ կ՚ապա­­հովէ Հա­­րաւա­­յին Կով­­կա­­­սի խա­­ղաղու­­թիւնը ու կա­­յու­­նութիւնը։

Kategoriler

Հայերէն