Bir duvar yazısı diyordu ki “Normale geri dönmeyeceğiz, çünkü sorun normalde!” Yaşadığımız dünyayı giderek daha hızlı bir şekilde tüketirken nasıl bir son bekliyorduk ki? Bugün yaşanan virüs belasını, küresel iklim değişikliğinin daha hızlısı gibi görmek lazım belki.
Ya altında kalacağız, ya üzerinden geçeceğiz; zaman gösterecek. Ama geçecek. Ne yaptığımız kalacak geriye. Felaket tellağı ile ağladık mı, elimizde kalanlarla direndik mi, odur gerçek olan. İnsanlık neler gördü – salgınlar, sürgünler, çöller, gaz odaları, idam mangaları...
Yaşayacağız. Yaşayabildiğimiz kadar. Ve güleceğiz. Şarkılar söyleyeceğiz. Boş gözlerle, daha iyi bir gün bekleyeceğiz. Ne olacaksa olacak. Belki bizim için değil ama birileri için iyi olacak. Kısıtlı imkânlarla çalışan sağlıkçılar, farkında olmayan tezgâhtarlar ve kendini her şeyden uzak sanan evdekiler, bu kasırgadan nasibini alacaklar ama birileri atlatacak.
Benim oyun peşindeki oğlum buradan sağ çıkacak. Ne diyeyim, öyle ya da böyle, hayat devam edecek.
Bir duvar yazısı diyordu ki “Normale geri dönmeyeceğiz, çünkü sorun normalde!” Yaşadığımız dünyayı giderek daha hızlı bir şekilde tüketirken nasıl bir son bekliyorduk ki? Bugün yaşanan virüs belasını, küresel iklim değişikliğinin daha hızlısı gibi görmek lazım belki.
Garip hırslar ve gelecek planlarımızın arasına devasa sayılarda ölümler olarak girdi bu felaket. Her akşam maç skoru bekler gibi ölü sayılarına bakıyoruz. Ölenlerin birer ailesi, sevenleri, hayalleri olduğunu unutarak. O ölen ‘sayı’lardan biri, beraber büyüdüğüm bir arkadaşımın babasıydı. Gidilemeyen bir cenazemiz oldu hayatımızda. Elini sıkamadığımız dostlar, sarılamadığımız arkadaşlarımız var.
Herkesin birbirine verdiği akıllar bir de. “Evde kal” deyip evde kalıyoruz. Benim işimi yapanların en büyük sıkıntısını unutmaya çalışıyoruz. Restoranlar, ürettiklerini yarın satamazlar, bugün satmak zorundalar. Günlük ücretle çalışanlar, bu işi yapan neredeyse her dükkânda vardır. Biz evde sıkılmaktan bahsederken, onlar akşam karınlarını nasıl doyuracaklarını düşünüyor.
Bunlar geçecek, biliyoruz. Tüm bunlar olurken ağız dolusu yalanlar söyleyenler, ihtiraslı hayalleri için ihaleler yapıp, halka yardım için hesap numarası paylaşanlar için de bu günler geçecek. Birileri hayatta kalacak ve umarım birileri bu günlerin hesabını soracak.
Ya mas, genats, lehayim yani sağlığa, hayata ve tabii ki, şerefe...