Diyarbakırlı Ermeniler Konuşuyor
İstanbul’da ‘Ben Diyarbakırlıyım’ demeye utanırdım
İstanbul’dayken Diyarbakır hakkında hiçbir şey bilmezdik. ABD’ye geldikten sonra ailemizin hikâyesiyle çok ilgilendim. ABD’ye gelip İngilizce öğrendikten sonra çok okumaya başladım. Sadece Soykırım hakkında okumadım, çünkü tarihimizi sadece Soykırım’la açıklamayı doğru bulmuyordum. Zaten anne tarafım da, baba tarafım da neler olup bittiğini, nasıl katliamlar yapıldığını anlatırlardı; bunları öğrenmeye çok da ihtiyacım yoktu. Bizimkiler cesurdu, her şeyi anlatırlardı.
İstanbullu Ermeni arkadaşlarımın çoğu bilmezdi bunları, çünkü aileleri korkardı onlara anlatmaya. Ermeni okullarında da geçmiş hakkında hiçbir şey öğretilmezdi. Diyarbakırlıların evlerinde ise Soykırım’da yaşananlar sık sık konuşulurdu. Biz öyle büyüdük, çünkü bizimkiler korkak değildi. ABD’de İngilizce öğrendikten sonra Ermenilerin bütün hikâyesini öğrendim. Biz kimiz, nereden geldik, neredeyiz? >>