ՄՇԱԿՈՅԹ ԵՒ ԱՐՈՒԵՍՏ

Պողազիչի Համալսարանի Թատերախումբը՝ «Գիշեր Մը Փերայի Մէջ» խորագրուած թատերական գործով պիտի ներկայանայ հանդիսատեսին։

Հրանդ Տինք Հիմ­­նարկը ինչպէս նա­­խորդ տա­­րիներ այս տա­­րի ալ կոչ կ՚ուղղէ հա­­մացան­­ցի եւ մա­­մու­­լի մի­­ջոցաւ բո­­լոր անոնց, որոնք պի­­տի կա­­րենան թեկ­­նա­­­ծու­­ներ առա­­ջար­­կել մի­­ջազ­­գա­­­յին Հրանդ Տինք Մրցա­­նակի հա­­մար։ Հիմ­­նարկի այս նա­­խաձեռ­­նութեան շնոր­­հիւ Իս­­թանպու­­լի տա­­րեկան տո­­մարին մէջ նշո­­ւած օր մը դար­­ձաւ 15 Սեպ­­տեմբե­­րը՝ Հրանդ Տին­­քի ծննդեան օրը։

«Ակօս»ի ընթերցողներուն ծանօթ գեղանկարիչ Մերի Մուն կը ներկայանայ իր ստեղծագործութիւններով

Մարտի 19-ից մինչեւ Ապրիլի 1-ը Երեւանի Նկարիչների Տանը անցնում է Արեւավիշապ միջազգային գրաֆիկական հումորի փառատօնը, որն արդէն 3 տարեկան է։ 2013-ին Արեւավիշապի թեման գիրքն էր, քանզի Հայաստանը նշում էր հայ գրատպութեան 500-ամեակը։

Ցեղասպանութեան 100 ամեակի տարելիցին առթիւ Տիյարպէքիրի Սուրբ Կիրակոս եկեղեցւոյ մէջ համերգ մը տեղի պիտի ունենայ։ Ռաֆֆի Պետրոսեանի դաշնամուրային մենահամերգը, 23 Ապրիլ, Հինգշաբթի օրը, ժամը 19.00-ին պիտի սկսի։ Համերգէն առաջ, ժամը 18.30-ին ցեղասպանութեան զոհ 1.5 միլիոն հայ նահատակներուն յիշատակին մոմավառութիւն մը տեղի պիտի ունենայ։

Ամէն թռչուն թեւեր ունի եւ կարող է չուել տաք Եգիպտոս, բայց ճանապարհը գիտի միայն երամը։ Թռչուններից կազմուած երամը դառնում է մի մարմին եւ ձեռք է բերում այն բնազդը, որն օգնում է գտնել ճանապարհը դէպի Եգիպտոս։ Այդ բնազդը գործում է միայն այն դէպքում, երբ թռչունները երամի մէջ են միաւորւում։ Եթէ նրանք թռացրիւ լինեն, ապա բնազդը կ՚անհետանայ եւ թռչունները վայր կ՚ընկնեն անկենդան։ Չուելու ընթացքում ամէն թռչուն տրւում է երամին, դառնալով նրա մասնիկը… Գեղեցիկ է, այնպէս չէ։ Հրանդ Մատթէոսեանի խոհերից է։ Մեր ազգի մասին չէ, անշուշտ։ 100 տարուայ մէջ երամ չկազմեցինք, տաղանդաւոր անհատները, որոնք կան ամէն բնագաւառում, մնացին անպահանջ ու առանձին, նրանց տաղանդը չծառայեց ազգին եւ պետականաշինութեանը։

Կը զգաս գաղութը, իր ամբողջ ուժով ու ներուժով ու ինքնութեամբ- մինքնութեամբ։ Եկած են մարդիկը, ահա հոս են բոլորը, նոյնքան կենդանի որքան մերինները, նոյնքան բամբասող, նոյնքան հագուած շքուած, նոյնքան մրցակցային։

Անտարես-ը հրատարակած է թրքերէնէ թարգմանուած երեք գիրքեր, Ահմէտ Համտի Թանփընար-ի «Խաղաղութիւն», Էլիֆ Շաֆաքի «Իսթանպուլի Բիճը» եւ Օրհան Փամուքի «Իմ անունը կարմիր է» գիրքերը։ Երեք գիրքերուն ալ թարգմանիչը Արփի Աթաբեկեանն է։ Արփիին հետ կը խօսինք այս թարգմանութիւններուն մասին, անոնց գրականութեան, այս գրականութեան հայաստանցի ընթերցողին ներկայացման, եւ ընդհանրապէս Հայ-Թուրքի իրականութեան գրական երեսակին շուրջ։

Ըստ Աստուածաշունչի զրոյցի մը, սպիտակ, մեղրահամ նիւթ մըն է մանանան, որ ամէն առաւօտ առատութեամբ երկինքէն կ՚իջնէր Սինա անապատի բոյսերուն վրայ, որով կը սնանէին Իսրայէլացիները, Մովսէսի Եգիպտոսէն գաղթի ժամանակ։

Արդի Հայաստանեան գիրքի աշխարհի ամենէն երեւելի կառոյցներէն մէկն է Անտարես հրատարակչութիւնը։ Ան կը թարգմանէ ու նաեւ յատուկ տեղ կու տայ թրքական արդիական գրականութեան, զոր թարգմանելով կը նպատակադրէ վերաիմաստաւորել Թրքա-Հայկական իրականութիւնը։ Այս առթիւ հարցազրոյց մը կատարեցինք Անտարես հրատարակչութեան վարիչ Արմեն Մարտիտոսեանի հետ, զոր կու տանք ստորեւ.