ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹՒԻՆ

Մին­չեւ որ եկե­ղեց­ւոյ զան­գա­կը չղօ­ղան­ջէ, մին­չեւ որ ժա­մեր­գութիւ­նը չա­ւար­տի ծոմ կը պա­հուէր։ Իսկ եկե­ղեցի չու­նե­ցող վայ­րե­րու մէջ կը սպա­սուէր արե­ւամու­տը։ Հա­պա եթէ եկե­ղեցին կայ, բայց ախո­ռի վե­րածուած է, աղ­բա­նոց է ու աւե­րակ, այդ քա­ղաք­նե­րու բնա­կիչ­նե­րուն խիղ­ճը բնաւ չի վի­րաւո­րուի՞ր։ Մա­լաթիան այս տե­սակ քա­ղաք մըն է, ան­ցեալին բա­զում եկե­ղեցի­ներ ու­նէր։ Եկե­ղեցի­ները աւե­րուե­լէ ետք Մա­լաթիոյ հա­յերը փլա­տակ­նե­րու քա­րերը այ­ցե­լեցին աղօ­թելու հա­մար։ Ահա կի­սած ենք Մեծ Պահ­քի եօթը շա­բաթ­նե­րը եւ հա­սած ենք Մի­ջին­քի։ Հին մար­դիկ աւե­լի հա­մեստ կ՚ապ­րէին։ Մէկ տե­սակ բան­ջա­րեղէ­նը կ՚եռաց­նէին ջու­րին մէջ ու այդպէս կ՚ու­տէին։ Այ­սօր մեծ հոգ է «ար­դեօք ի՞նչ ու­տեմ» ըսելով իրա­րու կը հարցնեն, «պահ­քի ժա­մանակ մեղր ու­տել կա­րելի՞ է» Մատ­թէոսի աւե­տարա­նին մէջ յոր­դո­րուած է՝ «Մար­դը կ՚եղ­տո­տողը ոչ թէ բեր­նէն մտածն է, այլ ելա­ծը»։ Թեր­թի խմբագ­րա­կան ժո­ղովին նիւթ դար­ձաւ որ Մեծ Պահ­քի ճա­շատե­սակէն օրի­նակ­ներ ծա­նօթաց­նենք։ Եղի­սաբեթ քեռ­կինս մտա­բերե­ցի։ Մա­լաթիացի է եւ խո­հանո­ցի վա

ՄԱԿ-ի կրթութեան, գիտութեան եւ մշակոյթի կազմակերպութիւնը ՈՒՆԵՍՔՕ 2008 տարեթիւը հռչակած էր «Լեզուներու Միջազգային Տարի»։ Նոյն թիւի 18 Փետրուարին հրատարակեց վտանգուած լեզուներու քարտէս մը։ Կը պարզուէր թէ ցարդ խօսուած 6 հազար 700 լեզուներէն 2 հազար 400-ը կորսուելու վտանգի հետ դէմ յանդիման են։ Այդ լեզուներէն 18 հատը կը խօսուէր Թուրքիոյ տարածքին վրայ, որոնցմէ մէկն էր նաեւ Արեւմտահայերէնը։ Արեւմտահայերէն խօսողներու նուազումը թրքահայութեան գլխաւոր մտահոգութիւններէն մէկն է։ Սակայն վերջերս յատկապէս հայ երիտասարդներու մօտ մայրենի լեզուի նկատմամբ հետաքրքրութեան աճը նոր յոյսեր կը թելադրէ։ 21 Փետրուար Մայրենի Լեզուի Համաշխարհային Օրուան առթիւ Արեւմտահայերէնի թրքահայոց համար նշանակած կարեւորութեան շուրջ զրուցեցինք «Ժամանակ» թերթի խմբագիր եւ Մխիթարեան Վարժարանի հայերէնի ուսուցիչ, լեզուաբան, Սեւան Տէյիրմէնճեանի հետ։