ԱՌՕՐԵԱՅ

Քամփ Ար­մէ­նի հետ Զօ­րակ­ցութիւն» խմբա­կը նա­խորդ Ուրբաթ, Մա­յիս 22-ի երե­կոյեան երթ մը կազ­մա­կեր­պած է, Իս­թիքլալ պո­ղոտա­յի վրայ, Թիւ­նէ­լէն մին­չեւ Կա­լաթա­սարա­յի հրա­պարակ։ Եր­թի ըն­թացքին զա­նազան հա­յերէն եւ թրքե­րէն կար­գա­խօսե­րու շար­քին, կը հնչէր նաեւ «Դի­մադ­րե­լով է որ պի­տի յաղ­թենք» բա­ցագան­չութիւ­նը։ Հա­րիւ­րա­ւոր մաս­նա­կից­նե­րէ բաղ­կա­ցած ամ­բո­խը երբ հա­սաւ Կա­լաթա­սարա­յի հրա­պարակ, այնտեղ, քա­նի մը հա­յերէն եր­գե­րու կող­քին, կ՚ար­տա­սանուի նաեւ զօ­րակ­ցութեան խօս­քը, Նոր Զար­թօնքի ներ­կա­յացու­ցիչ Սա­յաթ Թե­քիրի կող­մէ։

Ընթեր­ցո­ղը նե­րող թող ըլ­լայ, եթէ սոյն լրա­տուու­թիւնը զանց կ՚առ­նէ լրագ­րո­ղու­թեան ամե­նահիմ­նա­կան կա­նոն­նե­րը։ Ծա­նօթ իրո­ղու­թիւն է որ լրագ­րութեան աս­պա­րէզին մէջ խմբա­գիրը պէտք է հնա­զան­դի իր փո­խան­ցած լու­րի հա­ւաս­տիու­թիւնը երաշ­խա­ւորող տո­ւեալ­նե­րու։ Բայց մեր աս­պա­րէզին հա­մար այդ կա­նոնը սահ­մա­նող­նե­րը ան­շուշտ որ չէինք պատ­կե­րացու­ցած թէ ի՞նչ կը նշա­նակէ Թուրքիոյ Հա­յոց Պատ­րիար­քա­րանէ լուր մը իմա­նալ նոյն ինքն այդ Պատ­րիար­քա­րանի ժո­ղովուրդը հե­տաքրքրող նիւ­թի շուրջ։ Եթէ այդ մա­սին պատ­կե­րացում մը ու­նե­նային, եր­բեք այսքան գաղտնապահ չէին ըլ­լար եւ մենք ալ մեր կար­գին չէինք հար­կադրո­ւէր Սկու­հի Տու­տույի փո­խան­ցած տե­ղեկու­թիւննե­րով լուր խմբագ­րե­լու։ Բայց ընե­լիք բան չկայ մեր մօտ, գաղտնա­պահւթիւ­նը բո­լոր ար­ժա­նիք­նե­րէն վեր կը դա­սուի եւ ոչ ոք կը հա­մար­ձա­կի այդ գաղտնա­պահու­թիւնը խա­փանե­լու։ Ինչ կա­րելի է ընել, եթէ Պատ­րիար­քա­կան Աթո­ռը իր ամ­բողջ ու­ժով կը մեր­ժէ մեր հար­ցումնե­րուն պա­տաս­խա­նը տա­լու։

Այ­­սօր, այս պա­­հուն արեւմտա­­հայե­­րէնին ո՞վ պէտք ու­­նի։ Արե­­ւելա­­հայե­­րէնին շա­­տեր պէտք ու­­նին Հա­­յաս­­տա­­­նի մէջ, իսկ արեւմտա­­հայե­­րէնին ո՞վ եւ ո՞ւր պէտք ու­­նի։ Ի՞նչ պա­­րագա­­յի է որ պէտք կ՚ու­­նե­­­նանք, կա­­րիքը կը զգանք այս լե­­զուին։ Կա­­րիքը պէտք է ըլ­­լայ այս լե­­զուին, որ անոր շուրջ զար­­գա­­­նայ անոր շու­­կան, եւ շու­­կա­­­յին շուրջ փո­­ղոցը, եւ փո­­ղոցին շուրջ կա­­պերը եւ հա­­ղոր­­դակցու­­թիւնը, հա­­ղոր­­դակցու­­թեան շուրջ հա­­ւաքա­­կանու­­թիւնը։ Այդպի­­սով լե­­զուն ինքնըս­­տինքեան ապ­­րած կ՚ըլ­­լայ, եւ անոր շուրջ գո­­յացած կ՚ըլ­­լայ իրեն կա­­պուած մշա­­կոյ­­թը։

Երբ միայն երկու շաբաթներ մնացած են Թուրքիոյ քա­ղաքա­կանու­թեան հա­մար ճակա­տագ­րա­կան նշա­նակու­թիւն ներ­կա­յաց­նող խորհրդա­րանի ընտրու­թիւննե­րուն, քա­ղաքա­կան դաշ­տը լրջօ­րէն սրուած է։ Քա­նի մը օր առաջ տա­սը վայրկեանի հե­տեւու­թեամբ ռումբեր պայ­թե­ցան ՀՏՓ կու­սակցու­թեան Մէր­սի­նի եւ Ատա­նայի կուսակցական կեդ­րոննե­րուն մէջ։ Ռումբե­րը զե­տեղուած էին թա­ղարի եւ փոստի մէջ, յանձնուած կու­սակցա­կան­նե­րուն։

Համաշ­խարհա­յին օդագ­նա­ցու­թեան մէջ շատ կա­րեւոր խաչ­մե­րուկ մըն է Ֆրանգֆուրթի օդա­կայա­նը։ Ամէն օր աշ­խարհի տար­բեր եր­կիրնե­րէ եկող բազ­մա­թիւ ինքնա­թիռ­ներ բիւ­րա­ւոր ու­ղե­ւոր­ներ կը բե­րեն հոս, որոնց մե­ծամաս­նութիւ­նը միայն փո­խանցման հա­մար քա­նի մը ժա­մով կ՚այ­ցե­լէն օդա­կայա­նը, ապա կը շա­րու­նա­կեն իրենց ճամ­բորդու­թիւնը դէ­պի հե­ռաւոր այլ քա­ղաք­ներ։ Այդ իսկ պատ­ճա­ռաւ Ֆրանգֆուրթի օդա­կայա­նին մէջ կը հան­դի­պինք սո­վորա­կանէն աւե­լի մեծ տա­րողու­թեամբ ճամ­բորդա­տար ինքնա­թիռ­նե­րու։ Ի տար­բե­րու­թիւն մե­ծամաս­նութե­նէ, Ֆրանգֆուրթի օդա­կայա­նը մե­զի հա­մար անցման կէտ մը չէ, այլ հա­սան­ման վայր։ Առան­ձին չենք Իս­թանպու­լէն եկող սա­ւառ­նա­կին մէջ։ Երա­ժիշտնե­րու խումբի մը հետ կը ճամ­բորդենք, որոնք հրա­ւիրուած են մեր ալ իբ­րեւ ատե­նախօս մաս­նակցե­լիք մի­ջոցառ­ման ըն­թացքին ելոյթ ու­նե­նալու հա­մար։

Սոյն գրու­թեանս նպա­տակը ող­ջոյնի խօսք մը փո­խան­ցել է օր ու գի­շեր Քամփ Ար­մէ­նի ցուրտ պա­տերը ջեր­մացնող երի­տասար­դութեան։

Իս­թանպու­լի մէջ գոր­ծող Պաթ­մա­նի Հայ­րե­նակ­ցա­կան Միու­թիւն, ՊԱ­ՏԷՐ-ը յա­տուկ մի­ջոցա­ռու­մով մը նշեց Պաթ­մա­ն գա­ւառի «քա­ղաք» կո­չուե­լու 25 ամեակը։ Մի­ջոցառ­ման հրա­ւիրուած էին հա­րեւան քա­ղաք­նե­րու հայ­րե­նակ­ցա­կան միու­թիւնե­րու ներ­կա­յացու­ցիչնե­րը։Ապա միու­թեան ատե­նապե­տը յու­շա­նուէր­ներ յանձնեց մե­ծարեալ­նե­րուն։ Սար­գիս Սե­րով­բեանի յու­շա­նուէ­րը յանձնուեցաւ իր որ­դիին՝ Վա­ղար­շակ Սրկ. Սե­րով­բեանին։

Հրանդ Տինք Հիմ­նարկի 2014-էն շա­րու­նա­կուող Մշա­կու­թա­յին Ժա­ռան­գութեան ծրա­գիրը այս շա­բաթ պի­տի իրա­կանաց­նէ իր առա­ջին աշ­խա­տանո­ցը, խո­րագ­րուած՝ «Մշա­կու­թա­յին Ժա­ռան­գութիւն՝ եզ­­րեր, հար­­ցադրումներ եւ Թուրքիայէն օրի­­նակ­­ներ»։ Աշ­­խա­­­տանո­­ցը կը ձգտի երեք հար­­ցադրումնե­­րու շուրջ ար­­ծարծումներ կա­­տարել։ Ի՞նչ է մշա­­կու­­թա­­­յին ժա­­ռան­­գութիւ­­նը տար­­բեր գի­­տական ճիւ­­ղե­­­րու համար։ Մշա­­կու­­թա­­­յին ժա­­ռան­­գութիւ­­նը ի՞նչ հի­­մունքնե­­րու վրայ կա­­րելի է պահ­­պա­­­նել եւ սե­­փակա­­նաց­­նել։ Ի՞նչ է Թուրքիոյ տա­­րած­­քին մշա­­կու­­թա­­­յին ժա­­ռան­­գութեան աշ­­խա­­­տանքնե­­րուն տա­­րողու­­թիւնը եւ ի՞նչ են մար­­տահրա­­ւէր­­նե­­­րը։