Կարօ Փայլան՝ «Հիասթափութիւն է 2016-ի Թուրքիոյ մէջ այս երեւոյթը»

ՎԱՐԴԱՆ ԷՍԴՈՒԳԵԱՆ

estukyan@gmail.com

Թուրքիոյ քա­ղաքա­կան դաշ­տը մատ­նուած է փո­թոր­կոտ ալե­կոծումնե­րու։ Խորհրդա­րանէ ներս պատ­գա­մաւոր­ներ այ­լեւս իրենց խնդիր­նե­րը ար­ծարծե­լու հա­մար չեն գո­հանար ճա­ռախօ­սու­թիւննե­րով ու բա­նավէ­ճերով, այլ կը դի­մեն բռնցքա­հարուած­նե­րու։ Քա­ղաքա­կան դաշ­տը այսքան ալե­կոծո­ղը եղաւ ՀՏՓ-ի պատ­գա­մաւոր­նե­րու ան­ձեռնմխե­լիու­թիւնը վե­րաց­նել մի­տող կամ­քը։ Երկրի հա­րաւ արե­ւելեանի մէջ տի­րող պա­տերազ­մա­կան իրա­վիճա­կի զու­գա­հեռ, իշ­խող կու­սակցու­թեան եւ հան­րա­պետու­թեան նա­խագա­հի բո­լոր սլաք­նե­րը ուղղուած են պա­տերազ­մի դէմ դիրք բռնած ՀՏՓ կու­սակցու­թեան։ Շա­րու­նա­կուող պա­տերազ­մը «ահա­բեկ­չութեան դէմ պայ­քար» ըլ­լա­լով ներ­կա­յաց­նող իշ­խա­նու­թիւնը բնա­կանա­բար բո­լոր խա­ղաղա­պաշտներն ալ կը դնէ ահա­բեկ­չութեան գոր­ծա­կալի տեղ։ Այս մե­ղադ­րանքէն թէ եւ կ՚ազ­դուին ակա­դեմա­կան­ներ, լրագ­րողներ, վեր­լուծա­բան­ներ, նոյ­նիսկ օտար եր­կիրնե­րու դես­պաններ, հիւ­պա­տոս­ներ կամ կցորդներ։ Սա­կայն հա­լածան­քի մե­ծագոյն բա­ժինը կը վի­ճակի ՀՏՓ-ի պատ­գա­մաւոր­նե­րու։

ՀՏՓ-ական­նե­րու ան­ձեռնմխե­լիու­թիւնը վե­րաց­նե­լու հա­մար կա­ռավա­րու­թեան պատ­րաստած նա­խագի­ծին կը ձայ­նակցին խորհրդա­րանի այլ ընդդի­մադիր կու­սակցու­թիւննե­րը։

Վեր­ջին զար­գա­ցումնե­րուն մա­սին «Ակօս»ին հար­ցումնե­րուն պա­տաս­խա­նող Կա­րօ Փայ­լան լուրջ մտա­հոգու­թիւն յայտնեց շա­րու­նա­կուող գոր­ծընթա­ցի մա­սին։ «Մեր երես­փո­խանա­կան ան­ձեռնմխե­լիու­թեան վե­րացու­մը նա­խագահ Էր­տո­ղանին հրա­հան­գով սկսած գոր­ծընթացք մըն է։ Գի­տեմ որ իշ­խող կու­սակցու­թեան մէջ, մա­նաւանդ ալ կա­ռավա­րու­թեան մէջ ան­ձեռնմխե­լիու­թիւննե­րուն այս տե­սակ հա­րուա­ծի մը բնոյ­թով վե­րանա­լուն դէմ եղող­ներ կան։ Բայց անոնք ալ Էր­տո­ղանի հրա­հանգնե­րուն դի­մադ­րե­լու կա­րողու­թիւն չու­նին։ Սահ­մա­նադ­րութեան յանձնա­խումբի առա­ջին նիս­տը շատ լա­րուած էր։ Յե­տոյ այդ լա­րուա­ծու­թիւնը կռի­ւի վե­րածուեցաւ։ Երկրորդ նիս­տին դահ­լի­ճը ար­դէն մեր գա­լէն առաջ լե­ցուած էր։ ԱՔՓ-ի աւե­լի քան հա­րիւր պատ­գա­մաւոր­ներ ներ­կայ էին։ Ասոնք յատ­կա­պէս ընտրուած էին, որոնք ար­դէն որո­շած էին կռիւ ստեղ­ծել»։ «Ակօս»ի թղթա­կիցին «ձեր հայ ինքնու­թեան հան­դէպ ատե­լու­թիւնը Խորհրդա­րանի մէջ ալ կը զգաք» հար­ցումին պա­տաս­խա­նելով Կա­րօ Փայ­լան կը նշէ որ ԱՔՓ կու­սակցու­թեան շար­քե­րուն ալ հայ երես­փո­խան մը կայ։ «Անոնք հնա­զան­դող հայ, ծա­ռայող քիւրտ ան­ձայն ձա­խակող­մեան եւ վեր­ջա­պէս Թայ­յիպ Էր­տո­ղանին հպա­տակ մար­դիկ կ՚ու­զեն։ Առար­կող, պա­տուին տէր կանգնող, հա­ւասա­րու­թիւն պա­հան­ջող ամէն ինքնու­թիւն իրենց հա­մար թշնա­մի է։ Ես իմ ժո­ղովուրդին ապ­րած աղէ­տը պար­զե­ցի։ Յայտնի է որ այսքա­նը ան­գամ իրենց հա­մար ան­հանդուրժե­լի է։ Ար­դա­րադա­տու­թեան Նա­խարա­րի ելոյ­թին ըն­թացքին առար­կութիւն մը ու­նե­ցայ եւ այդ մէ­կը ազ­դանշան հա­մարուեցաւ։ Պատ­գա­մաւոր Մեհ­մէտ Մէ­թինէ­րի գրգռու­թիւնով վրաս խու­ժե­ցին եւ սկսան հա­րուած­ներ տե­ղաց­նել։ Մէկ կող­մէն ալ կը հայ­հո­յէին ԱՍԱ­ԼԱ-յի չեմ գի­տեր ին­չը ըսե­լով։ Նա­խապէս ալ նման դէպ­քեր յա­ճախ ապ­րած ենք։ Ան­ցեալին ալ ֆա­շիստներ մերթ ընդ մերթ այսպէս վստա­հած են իրենց հզօ­րու­թեան, բայց յե­տոյ յու­սա­խաբու­թիւնը շատ ծանր եղած է։ Այ­սօր ալ իրենք զի­րենք հզօր կար­ծողնե­րը ահա­ւոր պի­տի սայ­թա­քին։ Ներ­կա­յիս Թուրքիոյ մէջ ապ­րուածը ֆա­շիզիմ է։ ՀՏՓ ներ­կայ դրու­թեան մէջ միակ ընդդի­մադիր ձայնն է երկրին մէջ։ Հե­տեւա­բար բնա­կան է անոր են­թարկուած հա­լածան­քը։ Կը վախ­նան եւ վախ­ցող մարդ ամէն ինչ կրնայ ընել»։