Սայաթ Նովա ճիշդ ճամբու վրայ

Սայաթ Նո­վա Երգչա­խումբը այս տա­­րի ալ գե­­ղարո­ւես­­տա­­­կան եղա­­նակի վեր­­ջին օրե­­րուն ար­­ձա­­­նագ­­րեց կա­­րեւոր նո­ւաճում մը ներ­­կա­­­յաց­­նե­­­լով իր տա­­րեկան հա­­մեր­­գը՝ «Կռունկ, խապ­­րիկ մը մեր աշ­­խարհէն» խո­­րագի­­րով։ Պոլ­­սա­­­հայ հա­­սարա­­կու­­թեան հա­­մար ծա­­նօթ իրո­­ղու­­թիւն է, որ Սա­­յաթ Նո­­վա Երգչա­­խումբը իր տա­­րեկան հա­­մերգնե­­րը կը ներ­­կա­­­յաց­­նէ խո­­րագ­­րի մը ներ­­քեւ։ Այս տա­­րի նկա­­տի ու­­նե­­­նալով դա­­րադար­­ձի խոր­­հուրդը, այդ խո­­րագի­­րը եղաւ կո­­րուստեալ հայ­­րե­­­նիքի գո­­վեր­­գութիւ­­նը ընող եր­­գե­­­րէ բաղ­­կա­­­ցող յայ­­տա­­­գիր մը։ Մելիքճան Զա­­մանի մա­­կանին ներ­­քեւ բեմ բարձրա­­ցող Սա­­յաթ Նո­­վացի­­ներ եր­­գի զու­­գա­­­հեռ ներ­­կա­­­յացու­­ցին նաեւ գրա­­կանութեան նմոյշներ։

ՈՒՅԿԱՐ ԿԻՒԼԹԷՔԻՆ

uygargultekin@agos.com.tr

Սայաթ Նո­վա Երգչա­խումբը այս տա­­րի ալ գե­­ղարո­ւես­­տա­­­կան եղա­­նակի վեր­­ջին օրե­­րուն ար­­ձա­­­նագ­­րեց կա­­րեւոր նո­ւաճում մը ներ­­կա­­­յաց­­նե­­­լով իր տա­­րեկան հա­­մեր­­գը՝ «Կռունկ, խապ­­րիկ մը մեր աշ­­խարհէն» խո­­րագի­­րով։ Պոլ­­սա­­­հայ հա­­սարա­­կու­­թեան հա­­մար ծա­­նօթ իրո­­ղու­­թիւն է, որ Սա­­յաթ Նո­­վա Երգչա­­խումբը իր տա­­րեկան հա­­մերգնե­­րը կը ներ­­կա­­­յաց­­նէ խո­­րագ­­րի մը ներ­­քեւ։ Այս տա­­րի նկա­­տի ու­­նե­­­նալով դա­­րադար­­ձի խոր­­հուրդը, այդ խո­­րագի­­րը եղաւ կո­­րուստեալ հայ­­րե­­­նիքի գո­­վեր­­գութիւ­­նը ընող եր­­գե­­­րէ բաղ­­կա­­­ցող յայ­­տա­­­գիր մը։ Մելիքճան Զա­­մանի մա­­կանին ներ­­քեւ բեմ բարձրա­­ցող Սա­­յաթ Նո­­վացի­­ներ եր­­գի զու­­գա­­­հեռ ներ­­կա­­­յացու­­ցին նաեւ գրա­­կանութեան նմոյշներ։ Այսպէս Կա­­րիկ Պաս­­մա­­­ճեանի «ինձ իմ եր­­կի­­­րը տա­­րէք» տո­­ղերը ամ­­բողջ հա­­մեր­­գի բնա­­բանը հան­­դի­­­սացաւ, քա­­նի որ ան կրկնո­ւեցաւ ամ­­բողջ հա­­մեր­­գի ըն­­թացքին ամէն կա­­տարու­­մէ առաջ։ Խումբի ան­­դամնե­­րէն իւ­­րա­­­քան­­չիւրը կրկնեց այդ նա­­խադա­­սու­­թիւնը ըսե­­լով՝ «ինձ իմ եր­­կի­­­րը տա­­րէք վստա­­հելի ճա­­նապար­­հով։ Հե­­տեւե­­ցէք որեւէ կռունկի նա հաս­­տատ վե­­րադառ­­նում է մեր եր­­կի­­­րը»։

Խմբա­­վար Մե­­լիք­­ճան Զա­­ման ալ նախ իր ձայ­­նով ներ­­կա­­­յացաւ բե­­մի ետե­­ւէն, որ կը գո­­չէր Չա­­րեն­­ցեան տո­­ղերով՝ «Հե­­ռո՜ւ մօ­­տիկ ըն­­կերնե­­րին, աշ­­խարհնե­­րին, արեւ­­նե­­­րին- Հրան­­ման հո­­գինե­­րին։ Բո­­լո՜ր նրանց, ում որ հո­­գին վառ­­ւում է վառ,- Բո­­լոր նրանց հո­­գինե­­րին, արե­­ւավառ, -Կեան­­քի՜, մա­­հի՜ այս ամե­­հի աղ­­ջա­­­մուղջում՝, Ող­­ջա­­­կիզո­ւող հո­­գինե­­րին –ող­­ջո՜յն, -ող­­ջո՜յն»։ Այս տո­­ղերէն ետք խմբա­­վարը ունկնդրին մա­­տու­­ցեց առա­­ջին կա­­տարու­­մը։ Աշ­­խարհաս­­փիւռ հա­­յու­­թեան եւ յատ­­կա­­­պէս սփիւռքի հա­­յու­­թեան հա­­մար այնքան հո­­գեհա­­րազատ «Կռունկ» եր­­գի առա­­ջին հնչիւննե­­րով իսկ երգչա­­խումբը ապա­­հովեց իր նա­­խատե­­սած յու­­զա­­­կանու­­թիւնը։ Ապա իրար յա­­ջոր­­դե­­­ցին բազ­­մա­­­թիւ պան­­դուխտ եր­­գեր, ինչպէս «Էր­­թանք Ստամ­­պոլ», «Մայր Արաք­­սի Ափե­­րով», «Պին­­կէօլ», «Ծաղ­­կա­­­սարի Կա­­նանչ Լան­­ջին», «Իջաւ Մար­­մանդ Իրի­­կուն», «Ալագ­­յազ» եւ Բար­­սեղ Կա­­նաչեանի եր­­կա­­­րաշունչ եւ խիստ տպա­­ւորիչ յօ­­րինու­­մը՝ «Նա­­նօր»։ Այս կա­­տարու­­մով հա­­մեր­­գի առա­­ջին բա­­ժինը կը հաս­­նի իր աւար­­տին։

Երկրորդ բաժ­­նի մէջ երգչա­­խումբը դար­­ձեալ գրա­­կան ար­­տա­­­սանու­­թիւննե­­րու զու­­գա­­­հեռ կա­­տարեց «Գա­­րուն Ա», «Եարօ Ճան- Թամ­­զա­­­րա», «Աղ­­ջի Ռե­­հան», «Սի­­փանայ Քա­­ջեր», «Իմ Անի», «Ար­­փա Սե­­ւան», «Իմ Երե­­ւան» եր­­գե­­­րը։ Այս բաժ­­նին մէջ շատ յա­­ջող մե­­նակա­­տարու­­թիւն մը ներ­­կա­­­յացուց Շու­­շան Գա­­լաթաշ, Ալեք­­սէյ Հե­­քիմեանի «Իմ Անի» եր­­գով։

Հա­­մեր­­գի աւար­­տը կրկին տպա­­ւորիչ էր եւ յու­­զա­­­կան, Կո­­միտաս վար­­դա­­­պետի «Տէր Ողոր­­միայ»ի կա­­տարու­­մով։

Սա­­յաթ Նո­­վա երգչա­­խումբը ինչպէս իր նա­­խորդ բո­­լոր հա­­մերգնե­­րուն, այս ան­­գամ ալ պատ­­գամ փո­­խան­­ցեց ունկնդրին յի­­շեց­­նե­­­լով հայ ժո­­ղովուրդի մեծ կո­­րուստին դա­­րադար­­ձը։

Սա­­յաթ Նո­­վայի այս նա­­խաձեռ­­նութեան հա­­մար կ՚ար­­ժէ նշել նաեւ անեկ­­դոտ մը։ Խումբի վա­­րիչ­­նե­­­րը ինչպէս սո­­վորա­­բար կ՚ընեն, այս հա­­մեր­­գի նա­­խօրեակին ալ յա­­տուկ ժա­­մադ­­րութիւն խնդրած են Պատ­­րիար­­քա­­­րանէն, որ­­պէսզի ան­­ձամբ յանձնեն հա­­մեր­­գի հրա­­ւիրա­­գիրը։ Չեն յա­­ջողած ժա­­մադ­­րութիւն ստա­­նալու եւ Պատ­­րիար­­քա­­­րանի հրա­­ւիրա­­գիրը ղրկած են խումբի նա­­խագահ քա­­հանա­­յի մի­­ջոցաւ։ Սա­­կայն Պատ­­րիար­­քա­­­կան Փո­­խանորդ Արամ Սրբա­­զան բա­­ցի հրա­­ւիրա­­գիրը մեր­­ժե­­­լէ, սպառ­­նա­­­ցած է բո­­լոր հո­­գեւո­­րական դա­­սուն եւ ար­­գի­­­լած է անոնց այս հա­­մեր­­գին մաս­­նակցու­­թիւնը։ Իսկ Սա­­յաթ Նո­­վացի­­ները այս զար­­գա­­­ցու­­մը կը դի­­տեն հեգ­­նանքով ու կ՚ըսեն թէ «ու­­րեմն շի­տակ ճամ­բու մէջ ենք»։