Զահրատի 91-րդ տարեդարձը կը նշուի նոր թրքերէն թարգմանութեամբ մը

Շաբաթ 9 Մա­­յիսին Պէ­­յօղ­­լուի Ճե­­զայիր սրա­­հին մէջ տե­­ղի ու­­նե­­­ցաւ գրա­­կան երե­­կոյ նուիրուած Զահ­­րա­­­տի (Զա­­րեհ Եալ­­տըզճեան) 91-րդ տա­­րեդար­­ձին, որուն ըն­­թացքին ներ­­կա­­­յացուեցաւ նա­­յեւ երե­­կոյի կազ­­մա­­­կեր­­պիչ «Արաս» Հրա­­տարակ­­չա­­­տան կող­­մէ հրա­­տարա­­կուած հե­­ղինա­­կին թրքե­­րէն թարգմա­­նու­­թիւննե­­րու հա­­տորը։

ՎԱՀԱԳՆ ՔԷՇԻՇԵԱՆ

vahaknk@gmail.com

Շաբաթ 9 Մա­­յիսին Պէ­­յօղ­­լուի Ճե­­զայիր սրա­­հին մէջ տե­­ղի ու­­նե­­­ցաւ գրա­­կան երե­­կոյ նուիրուած Զահ­­րա­­­տի (Զա­­րեհ Եալ­­տըզճեան) 91-րդ տա­­րեդար­­ձին, որուն ըն­­թացքին ներ­­կա­­­յացուեցաւ նա­­յեւ երե­­կոյի կազ­­մա­­­կեր­­պիչ «Արաս» Հրա­­տարակ­­չա­­­տան կող­­մէ հրա­­տարա­­կուած հե­­ղինա­­կին թրքե­­րէն թարգմա­­նու­­թիւննե­­րու հա­­տորը։

«Մի վահատիր»՝ (Ferah Tut Yüreğini) խոր­­հագրեալ հա­­տորին մէջ տեղ կը գտնեն Զահ­­րա­­­տի հա­­ւատա­­րիմ թրքե­­րէնի թարգմա­­նիչ Օհան­­նէս Շաշ­­քա­­­լի բծախնդրու­­թեամբ թարգմա­­նած աշ­­խա­­­տանքնե­­րը, որոնք կը ներ­­կա­­­յաց­­նեն փունջ մը Զահ­­րա­­­տի զա­­նազան գիր­­քե­­­րէն։ Ի մի բե­­րուած թրքե­­րէն կար­­դա­­­ցող ըն­­թերցո­­ղին հա­­մար, հա­­ւաքա­­ծուն լա­­ւագոյնս կը ներ­­կա­­­յաց­­նէ Զահ­­րա­­­տի բա­­նաս­­տեղծա­­կան ստեղ­­ծա­­­գոր­­ծութեան զա­­նազան հանգրուան­­նե­­­րը։

Գրա­­կան երե­­կոյին առա­­ջին բա­­ժինն էր Զահ­­րա­­­տի կեն­­սագրա­­կան ներ­­կա­­­յացում մը։ Ինչպէս «Արաս» Հրա­­տարակ­­չա­­­տան նա­­խորդ բազ­­մա­­­թիւ մի­­ջոցա­­ռումնե­­րուն, Նա­­րօտ Էր­­քօ­­­լի գե­­ղեցիկ ըն­­թերցա­­նու­­թեամբ ներ­­կա­­­ները ծա­­նօթա­­ցան Զահ­­րա­­­տի կեան­­քին ու գոր­­ծին։ Ապա բեմ բարձրա­­ցան օրուան զե­­կու­­ցողնե­­րը, առաջ­­նորդու­­թեամբ «Արաս» հրա­­տարակ­­չա­­­տան խմբա­­գիր Ռո­­պէր Քոփ­­թա­­­շի։ Զահ­­րա­­­տի կեանքի ու գոր­­ծին անդրա­­դառ­­նա­­­լու դժուարին պար­­տա­­­կանու­­թիւնը, նիս­­տը պատշաճօրէն հաս­­ցուց իր նպա­­տակին։ Ուստի թէ Զահ­­րա­­­տին ծա­­նօթը, եւ թէ առա­­ջին ան­­գամ լսո­­ղը, հե­­ռացան սրա­­հէն պա­­րու­­րուած ու բա­­ւակա­­նու­­թիւն ստա­­ցած Զահ­­րա­­­տի դիւ­­թիչ խօս­­քե­­­րէն, կա­­խար­­դուած անոր պար­­զութենէն ու ծա­­նօթա­­ցած անոր կեան­­քին։

Առա­­ջին զե­­կու­­ցողն էր «Ատամ» հրա­­տարակ­­չա­­­տան խմբա­­գիր Նա­­զար Պիւ­­յիւմ, զոր եղած ըլ­­լա­­­լով Զահ­­րա­­­տի մտե­­րիմը, պատ­­մեց անոր հա­­սարա­­կական-քա­­ղաքա­­կան ձգտումնե­­րուն եւ մեծ գրո­­ղին կեան­­քին մա­­սին մարդկա­­յին մա­­կար­­դա­­­կի վրայ։ Ապա խօսք առաւ հա­­տորի թարգմա­­նիչ Օհան­­նէս Շաշ­­քալ, որ ներ­­կա­­­յացուց Զահ­­րա­­­տի գրա­­կան-կես­­նագրա­­կան գի­­ծերը, այս տե­­ղեկու­­թիւննե­­րը զե­­տեղե­­լով ընդհան­­րա­­­կան պա­­րու­­նա­­­կի մը մէջ, ու Զահ­­րա­­­տը ներ­­կա­­­յաց­­նե­­­լով որ­­պէս իր բնու­­թեան, իր քա­­ղաքին ու ընդհան­­րա­­­կան ու ան­­մի­­­ջական մի­­ջավայ­­րե­­­րուն գրո­­ղը։ Եր­­րորդ զե­­կու­­ցողն էր բա­­նասէր-գրա­­կանա­­գէտ Սե­­ւան Տէ­­յիր­­մէնճեան, որ ներ­­կա­­­յացուց Զահ­­րա­­­տը որ­­պէս հայ գրող, Զահ­­րա­­­տի տե­­ղը Հա­­յաս­­տա­­­նեան եւ սփիւռքեան գրա­­կանու­­թիւննե­­րուն մէջ։ Յատ­­կանշա­­կան էր Տէ­­յիր­­մէնճեանի նշումնե­­րը, թէ ինչպէս գրող­­ներ Պա­­րոյր Սե­­ւակ, Հրանդ Մատ­­թէոսեան Հա­­յաս­­տա­­­նէն, եւ Շա­­հան Շահ­­նուր ու Վա­­հէ Օշա­­կան սփիւռքէն մօ­­տէն ճանչցած եւ նա­­մակ­­ցած են Զահ­­րա­­­տի հետ, առա­­ջար­­կած են զինք որ­­պէս օրի­­նակ եւ դա­­սած են զինք հայ գրա­­կանու­­թեան ար­­դի ուղղու­­թեան կա­­րեւոր ներ­­կա­­­յացու­­ցի­­­չը։ Ապա խօսք առաւ գրող-խմբա­­գիր Գա­­րին Գա­­րագաշ­­լը, որ ներ­­կա­­­յացուց Զահ­­րա­­­տի տե­­ղը ար­­դի թրքա­­կան գրա­­կանու­­թեան մէջ, ու պատ­­մեց անձնա­­կան յու­­շեր, թէ ինչպէս Հրանդ Տին­­քի սպա­­նու­­թե­­­նէն միայն մէկ ամիս ետք, Զահ­­րա­­­տի մա­­հուան գոյ­­ժը ցնցած է զինք, եւ հա­­մայն Պոլ­­սա­­­հայ հա­­մայնքը։

Գրա­­կան երե­­կոյի աւար­­տին իր երկտո­­ղէն չխնա­­յեց ներ­­կա­­­ները, Զահ­­րա­­­տի կո­­ղակից Տի­­կին Անա­­յիս Եալ­­տըզճեանը։ Դե­­րասան Գէորգ Մա­­լիքեան թա­­տերա­­կան ըն­­թերցա­­նու­­թեամբ մը ներ­­կա­­­յացուց գիր­­քի պա­­րու­­նա­­­կու­­թե­­­նէն քա­­նի մը օրի­­նակ­­ներ։ Ներ­­կա­­­ները առի­­թը ու­­նե­­­ցան ձեռք բե­­րելու նոր հրա­­տարա­­կուած հա­­տորը տեղ­­ւոյն վրայ։