Կազմուելուն 42-րդ տարեդարձը անցեալ տարի տօնած «Սայաթ Նովա» երգչախումբը 22 Մայիսին համերգ պիտի ունենայ։ «Կռունկ» խորագրուած համերգը հանդիսատեսին պիտի ներկայացնէ 100 տարի առաջ Անատոլու ապրած հայ երաժիշտներուն եւ երգահաններուն գործերը։ Համերգին որդեգրած կարգախօսը «խապրիկ մը մեր աշխարհէն» առնուած է «Կռունկ» երգէն։ Շիշլի Քէնթ Մշակութային Կեդրոնին մէջ տեղի ունենալիք համերգը ժամը 9-ին պիտի սկսի։ Այս առթիւ զրուցեցինք երգչախումբի ղեկավար Մելիքճան Զամանի եւ վարչութեան անդամ Նարօտ Էրքօլի հետ։
ՎԱՐԴԱՆ ԷՍԴՈՒԳԵԱՆ
estukyan@gmail.com
Կազմուելուն 42-րդ տարեդարձը անցեալ տարի տօնած «Սայաթ Նովա» երգչախումբը 22 Մայիսին համերգ պիտի ունենայ։ «Կռունկ» խորագրուած համերգը հանդիսատեսին պիտի ներկայացնէ 100 տարի առաջ Անատոլու ապրած հայ երաժիշտներուն եւ երգահաններուն գործերը։ Համերգին որդեգրած կարգախօսը «խապրիկ մը մեր աշխարհէն» առնուած է «Կռունկ» երգէն։ Շիշլի Քէնթ Մշակութային Կեդրոնին մէջ տեղի ունենալիք համերգը ժամը 9-ին պիտի սկսի։ Այս առթիւ զրուցեցինք երգչախումբի ղեկավար Մելիքճան Զամանի եւ վարչութեան անդամ Նարօտ Էրքօլի հետ։
Խումբը Դեկտեմբերին սկսած է համերգին պատրաստութեան։ Պարոն Մելիքճան նշեց որ Ցեղասպանութեան 100-րդ տարելիցը նկատի ունենալով է որ համերգը իր այսօրուան ձեւը առած է. «Եթէ անգամ մենք այս համերգը 100-րդ տարելիցին չձօնենք, այն սակայն յիշատակի շրջանակէն դուրս տեսնելն ալ շատ մեծ սխալ մը պիտի ըլլայ։ Գաղթականութեան եւ պանդխտութեան տխուր եւ յուզիչ պատմութիւններով լեցուն հայոց պատմութիւնը կռունկի կեանքին կը նմանի եւ կռունկը այդ ձեւով կը դառնայ խորհրդանշանը մեր անցած ճամբային։
Սիրողական երգչախումբին քառաձայն երաժշտութիւնը
2005-ի առաջին համերգը ղեկավարած Մելիքճան Զամանին համար այս մէկը մասնաւոր տեղ մը ունի։ Ան սիրողական երաժշտական խումբ մը ղեկավարելու մասին կ՚ըսէ. «Մասնակիցներէն ոչ մէկը երաժշտական կրթութիւն ունի, սակայն մեծամասնութիւնը դպրոցական տարիքէն պզտիկներու զանազան երգչախումբերու մէջ երգած է, ինչ որ երաժշտական բաւական ամուր եւ կայուն հիմք մը գոյացուցած է անոնց մէջ, որ երգելու փորձ կը թելադրէ։ Ակնկալիքները մասնագիտական տեսակէտէն հիմա ալ մեծ չեն, սակայն սիրողական խումբէ մը ակնկալուածէն աւելի հաստատապէս պիտի գտնէք, երբ լսէք անոնց քառաձայն կատարումները»։
Երգչախումբի վարչութեան անդամ, նաեւ մասնակից երգչուհիներէն Նարօտ Էրքօլ իրենց երգչախումբին մասին հետեւեալը կ՚ըսէ. «Մինչեւ Պարոն Մելիքճանին գալը պատահմամբ հաւաքուած եւ երգելը սիրող անձերու տպաւորութիւնը կը ձգէինք։ Իր ղեկավարութենէն վերջ դրութիւնը կամաց-կամաց սկսաւ փոխուիլ, որուն ամենէն լաւ արդիւնքը անցեալ տարուան համերգն էր, երբ մենք ալ քիչ թէ շատ սկսանք զգալու որ «կ՚երգենք», որ ամէն բան աւելի լուրջ է եւ հաճելի քան առաջ»։
Էրքօլ շարունակեց եւ ըսաւ. «11 տարեկանէս ի վեր ունեցած բեմական փորձս արգելք չըլլար բնաւ որ ամէն համերգէ առաջ մեր ղեկավարին խօսքը զիս ամբողջովին չյուզէ եւ միեւնոյն ատեն չհանդարտեցնէ։ Ան ամէն համերգէ առաջ ճառ մը կ՚արտասանէ, որ մեզի ինքնավստահութիւն, խաղաղութիւն եւ յուզումնալից նոր վայրկեաններ կու տայ»։
Համերգին յայտագիրը պատրաստուած է նկատի ունենալով 100 տարի առաջ հոս ապրող հայերուն սիրած եւ միշտ երգած երգերէն։ Երաժշտական մասէն զատ՝ համերգը գրական մաս մըն ալ ունի, որուն ընթացքին հատուածներ պիտի կարդացուին Գրիգոր Զոհրապի, Զապէլ Եսայեանի, Ռուբէն Սեւակ գործերէն։
