Վերջերս երբ որ յուղարկաւորութեան մը ընթացքին մարդիկ իրար կը տեսնեն, կ՚ափսոսան սիրելիներու իրարայաջորդ մահուան պատահարներուն։ Յայտնի է որ մահաբեր հրեշտակը տակաւին կը շարունակէ սիրելի կեանքեր խլել մեր հասարակութենէն։
Այդ ծիրէն ներս ցաւով վերահասու եղանք Տիկին Սիւզան Հատտէճեանի մահուան բօթին։ Հատտէճեան տան եթէ գլխաւոր գերանն է մեր շատ սիրելի Ռոպէր Հատտէճեանը, նոյն տան գլխաւոր սիւնն էր նաեւ իր սիրելի կողակիցը Սիւզան Հատտէճեանը։
Անոնց միասնութիւնը շարունակուեցաւ ամբողջ 73 տարիներ, ուր ծաղկեցան երկու որդիներու կազմած ընտանիքները ծերունազարդ ամուսիններուն պարգեւելով թոռներ ու ծոռներ։
Կասկած չկայ որ պատկառելի տարիքին հասած այս մահը մխիթարական բազում բացատրութիւններ ունի բոլորին համար, բացի սիրելի Ռոպէր Հատտէճեանէ, որ ինք եւս պատկառելի տարիքով զրկուեցաւ ամենասիրելիէն։
Ողբացեալին հոգետանջ ոսկորներուն խաղաղութիւն մաղթելու պահուն, մնացեալներուս երանութիւն կը վիճակի ականատես ըլլալու աւելի քան 73 տարիէ ի վեր վառ մնացած եւ իր շուրջ ալ ջերմացնող սէրի մը։
Կը ցաւակցինք մեր պաշտօնակիցներ Ռոպէր, Արի եւ Այգ Հատտէճեաններուն։