Հայ երգի ուսումնասիրութիւններու հիմնական կեդրոնը բնականաբար Հայաստանն է։ Հայաստանէ ներս պետութեան հովանաւորութեամբ կը գործեն երաժշտանոցներ, կամ երաժշտական դպրոցներ։ Անոնց կողքին կան մեծ նուագախումբեր եւ երգչախումբեր։
Աւանդութիւն ունեցող այս պետական կառոյցներու կողքին բազմաթիւ հասարակական կազմակերպութիւններ ալ իրենց գործունէութեան գլխաւոր նպատակ դարձուցած են երաժշտական դաստիարակութիւնը եւ զուգահեռաբար ալ երաժշտական ուսումնասիրութիւնները։
Հրանդ Տինք Հիմնարկը նախորդ շաբաթ կեանքի կոչած նախաձեռնութիւնով փորձեց ի մի բերել այս ոլորտէ ներս աշխատող հայաստանաբնակ գործիչները, Պոլսոյ երաժշտական միջավայրերուն հետ։
Այսպէս եռօրեայ աշխատանոցի մը ընթացքին Կոր Մելքոնեան, Լուսինէ Նազարեան, Անի Յակոբեան, Արմէնուհի Պապլոյեան եւ Աննա Յովհաննիսեան քաղաքս այցելեցին եւ շփումներ ունեցան Յակոբ Մամիկոնեան, Ատրուշան Հալաճեան, Սիպիլ Արսէնեան, Այշէնուր Քոլիվար, Հիքմեթ Աքչիչէքի նման անուններու հետ։
Անոնք եռօրեայ հանդիպումներով ներկայացուցին իրենց կատարած աշխատանքները, փոխադարձաբար տեղեկանալով յատկապէս ժողովրդական երաժշտութեան մասին միմեանց մերձեցումներուն։
Աւելին կայացաւ նախորդ չորեքշաբթի օր՝ երբ հայաստանցի եւ թուրքիացի երաժիշտներ միասնաբար բեմ բարձրացան Անարատ Յղութիւն Շէնքի «Հաւաք» սրահին մէջ։
Այստեղ բեմին վրայ տեղ գրաւեցին հարուածային գործիքներով Փիյա Էօզչելիք, Սելտա Էօզթիւրք, Քամանչայով Թահսին Թերզի, Կիթարով Արի Հերկել, պլուլ եւ շուիով Աննա Յովհաննէսեան, որոնք իրենց նուագարաններով ընկերակցեցեան Հիքմեթ Աքչիչեքի, Լուսնէ Նազարեանի եւ Այշէնուր Քոլիվարի կատարումներուն։
Հիմնականին համշէնահայերէն այս կատարումներուն մէջ առանձանացան Լուսինէ Նազարեանի Տարօնի շրջակայքի երգերը։
Համերգի աւարտին կար անակնկալ մը եւս, երբ այս անգամ Այշէնուր Քոլիվար բեմ հրաւիրեց պոլսահայ ծանօթ երգչուհի Սիպիլը եւ անոնք միասնաբար զուգերգեցին Մահիր Էօզքանի հեղինակած բառերով «Լոյսի Հատիկ» երգը։