1. Շատ կ՚ուզենայի երիտասարդներին մի խելացի նկատառում անել։ Երբ տեսնում էք ծեր մարդկանց, հազիւ հայեացք նետելով նրանց կերպարանքին, մի՛ մտածէք, որ նրանք այդպիսին են ծնուել։
2. Կայ մեքսիկական մի ասացուածք. «Նրանք փորձում էին մեզ թաղել, բայց չգիտէին, որ մենք սերմեր ենք»…
3. Մարդիկ մտնում են եկեղեցի, որպէսզի մոմ վառեն եւ ինչ-որ բան խնդրեն Աստծուց։ Բայց Աստուած ցանկութիւնների կատարածու չէ։ Պատկերացնո՞ւմ էք ի՛նչ կը լինի, եթէ Աստուած բոլորի ցանկութիւնները կատարի։ Ուրեմն ո՞րն է ճիշդը։ Խնդրէք, որ Աստծոյ կամքն իրականանայ։
4. Մեր օրերում շատ երաժիշտներ նուագում են ռեստորաններում եւ վաստակում են աւելի շատ… չնուագելուց եւ չերգելուց, օրինակ, մի զոյգ է գալիս եւ վճարում է 10-15 րոպէ լռելու համար։ 30 րոպէն, բնականաբար, աւելի սուղ է։
5. Ժամանակի ընթացքում հասկանում ես, որ բազմակնութիւնը ստեղծուած է աւելի շատ կնոջ համար, քան տղամարդու, քանզի տանտիկինութիւնը իր ամենօրեայ անվերջանալի բնոյթով մէկ կին ի զօրու չի իրագործել։
6. Տղամարդն ինչ-որ մի պահ կնոջը գեղեցիկ խօսքեր է ասում, որի համար կինը իր ողջ կեանքով է վճարում։
7. Չեմ սիրում, երբ երախայի հետ, որն արդէն գիտակցում է կամ ծերունու հետ, որը դեռեւս գիտակցում է, ձայնի երանգը մանկականացնում են խօսելիս։
8. Խիղճը դատախազն է, որ նստած է մարդու մէջ, իսկ անխիղճ մարդու մէջ միայն դատապաշտպան կայ։
9. Ամիսներ առաջ գրել էի «Գագիկ» անունով մի ձեռնարկատիրոջ մասին, որը Ռուսաստանից վերադարձել եւ բանջարանոց էր աշխատացնում։ Չնայած բարձր գների Գագիկի բանջարանոցը ունէր իր յաճախորդը, որի համար ապրանքի գինը կարեւոր չէր. նրան հաճելի էր մտնել Գագիկի մօտ, որովհետեւ նրա մէջ կար անսահման ձգողական ուժ, որին ասում են քարիզմա։ Ես նրա բանջարանոցում տեսել եմ այնպիսի նրբաճաշակ կանանց, որոնց ոչ մի ուրիշ տեղ չեմ հանդիպել։ Նրանց հաճելի էր մտնել Գագիկի խանութը, յատկապէս այն պատճառով, որ չնայած իր գեղեցկութեան Գագիկը ամենեւին էլ կնամոլ չէր։ Ինչեւէ, մի օր ես ականատես եղայ, թէ ինչ կոպիտ ձեւով վարուեց նրա հետ յարկային տեսուչը եւ քիչ անց Գագիկը ընտանեօք արտագաղթեց Գերմանիա։ Բանջարանոցի նոր տէրը յայտարարեց, որ այսուհետ մրգերն ու բանջարեղէնն այստեղ վաճառուելու են ցած գներով, սակայն խանութը Գագիկի հետ մէկտեղ ընդմիշտ կորցրեց իր յաճախորդին. խնդիրը ցած գների մէջ չէր, այլ բարձր մարդկային որակի։ Ի՞նչ եղաւ խանութի հետ, քանզի ցած գների քաղաքականութիւնը տապալուեց եւ խանութի վրայ փակցուեց «Տրւում է վարձով» ծանուցումը։ Մի նոր գործակալութիւն բացուեց բանջարանոցի փոխարէն, որը զբաղւում է ուղեփոխադրութեամբ։ Կարճ ասած Գագիկի արտագաղթից յետոյ նրա բանջարանոցը դարձաւ արտագաղթի գործակալութիւն։
