Կուանժուի երեխէքը

ՔՈՒՐԹՈՒԼՈՒՇ ՊԱՇԹԸՄԱՐ

bastimar.kurtulus@gmail.com

Նո­պելեան 2024-ի գրա­­կանու­­թեան մրցա­­նակը տա­­կաւին չէր յայ­­տա­­­րարո­­ւած, երբ ես գնե­­ցի Հան Քեն­­կի «Ցտե­­սու­­թիւն Չեմ Ըսեր» անուն վէ­­պը։ Ան գրա­­դարա­­նիս մէջ կը սպա­­սէր իր ըն­­թերցման ժա­­մանա­­կը, երբ յայ­­տա­­­րարո­­ւեցաւ Նո­­պելի գրա­­կան մրցա­­նակը։ Իս­­կոյն գնե­­ցի հե­­ղինա­­կի թրքե­­րէնի թարգմա­­նուած բո­­լոր գոր­­ծե­­­րը։ Առա­­ջին կար­­դա­­­ցածս եղաւ «Երա­­խան կու գայ» անուն վէ­­պը, որ բա­­ւակա­­նին ցնցեց ինձ։ 165 էջա­­նոց այս վէ­­պը բա­­ւական սրտաճմլիկ էր։ Յա­­ճախ կանգ առի եւ քա­­նի մը օրո­­ւայ ընդհա­­տու­­մով շա­­րու­­նա­­­կեցի կար­­դալ։ Հան Քենկ Հա­­րաւա­­յին Քո­­րէայէն կու գայ եւ իր երկրին Նո­­պելեան մրցա­­նակ պար­­գե­­­ւող առա­­ջին վի­­պագիրն է։

Գիր­­քը կը պատ­­մէ Հա­­րաւա­­յին Քո­­րէայի մէջ 1980-ին տե­­ղի ու­­նե­­­ցած Կո­­ւան­­ժո­­­ւի ապստամ­­բութիւ­­նը։ Հե­­ղինա­­կը այս գոր­­ծով հա­­շիւ կը տես­­նէ այդ շրջա­­նի իշ­­խա­­­նու­­թիւննե­­րու հետ։ Մե­­զի շատ ծա­­նօթ պատ­­կերներ կը նկա­­րագ­­րո­­­ւին գիր­­քի էջե­­րուն։ Աշա­­կեր­­տա­­­կան խա­­ղաղ ցոյ­­ցե­­­րուն դէմ երկրի անվտան­­գութեան ու­­ժե­­­րուն կրա­­կելը իս­­կոյն կը յի­­շեց­­նէ մեր արիւ­­նա­­­թաթախ եղած Մա­­յիս Մէ­­կը։ Կո­­ւան­­ժո­­­ւի ապստամ­­բութեան շրջա­­նին բեր­­ման են­­թարկո­­ւած, տան­­ջանքնե­­րու մատ­­նո­­­ւելով սպա­­նուած­­նե­­­րու պատ­­մութիւննե­­րը կը յի­­շեց­­նեն 12 Սեպ­­տեմբե­­րի շրջա­­նը։ Զի­­նուոր­­նե­­­րու կող­­մէ սպա­­նուած որդւոյն դիակին վե­­րեւ լա­­ցակու­­մած մայ­­րեր կը տես­­նենք։ Բեռ­­նա­­­տար ինքնա­­շարժնե­­րուն բեռ­­ցո­­­ւած դիակ­­նե­­­րուն մէջ իր որ­­դին փնտռող մայ­­րեր։ Ինչպէ՞ս չի յի­­շել մեր Շա­­բաթօ­­րեայ Մայ­­րե­­­րը։

Հան Քենկ ահ­­ռե­­­լի հիւ­­սո­­­ւած­­քով մը կը ներ­­կա­­­յանայ ըն­­թերցո­­ղին։ Զի­­նուո­­րական բռնա­­տիրու­­թեան դի­­մադ­­րող մարդկանց առաս­­պե­­­լական պատ­­մութիւ­­նը կը փո­­խան­­ցո­­­ւի վեց կեր­­պարնե­­րու մի­­ջոցաւ։

Ան բռնա­­տիրու­­թեան ոճիր­­նե­­­րուն քա­­նակով չի զբա­­ղիր։ Աւե­­լի կը խտա­­նայ, ու­­շադրու­­թիւնը կը սե­­ւեռէ մարդկանց ապ­­րումնե­­րուն։ Նախ ան­­չա­­­փահաս երա­­խայի մը բեր­­նէն կը լսենք ապստամ­­բութեան եւ դի­­մադ­­րութեան մա­­սին։ Ան առանց իր տա­­րիքը նկա­­տի առ­­նե­­­լու կը մաս­­նակցի այս դի­­մադ­­րութեան եւ սրտին հան­­դի­­­պող փամ­­փուշտով մը կը զո­­հուի։

Վայ­­րա­­­գու­­թեան պատ­­մութիւն է այս։ Յստա­­կօրէն կը տես­­նենք թէ զի­­նուո­­րական բռնա­­տիրու­­թիւննե­­րը իշ­­խա­­­նու­­թիւնը գրա­­ւելով ինչպի­­սի անար­­դա­­­րու­­թիւննե­­րու, մար­­դու իրա­­ւունքնե­­րու բռնա­­բար­­ման եւ վեր­­ջա­­­պէս մարդկայ­­նութեան ոչնչաց­­ման ծա­­ռայե­­լը։ Ան­­գամ մը եւս կը հաս­­տա­­­տենք թէ այս տե­­սակի հա­­րուած­­նե­­­րու հե­­տեւանքնե­­րը բո­­լոր եր­­կիրնե­­րու մէջ նոյնն են։ Ո՞ւր որ ալ ըլ­­լայ, ի՞նչ պատ­­ճա­­­ռով որ գոր­­ծադրուի, բո­­լոր բռնա­­տիրու­­թիւննե­­րը կը մի­­տին մար­­դոց վրայ ճնշե­­լու։ Անոնք ընդհա­­կառա­­կը խոս­­տա­­­նալով կը նո­­ւաճեն իշ­­խա­­­նու­­թիւնը։ Նախ յոյ­­սը կը վե­­րածեն յու­­սալքու­­թեան։ Փո­­ղոց­­նե­­­րը հրա­­սայ­­լե­­­րու շրջա­­գայու­­թեան կը թո­­ղուն։

Երբ վիշ­­տե­­­րը նման են, անոնք փո­­խան­­ցող լե­­զուն ալ նման կը դառ­­նայ։ Այդ պատ­­ճա­­­ռաւ ալ Հան Քեն­­կի վէ­­պը կար­­դա­­­լու ժա­­մանակ ես կը յի­­շեմ Էր­­տալ Էօզի, Մեհ­­մետ Ու­­զունի գիր­­քե­­­րը։

Ամե­­նացա­­ւալի պատ­­կերնե­­րէն մէ­­կը կը նկա­­րագ­­րո­­­ւի սպա­­նուած քա­­ղաքա­­ցինե­­րուն քո­­րէական դրօ­­շակի փա­­թաթո­­ւելով եւ ազ­­գա­­­յին հիմ­­նին երաժշտու­­թիւնով յու­­ղարկա­­ւորո­­ւիլն է։ Դրօ­­շակով ծած­­կո­­­ւածը ան­­մեղ զո­­հի մը մար­­մինն է, թէ ոչ վայ­­րա­­­գու­­թեան ապա­­ցոյ­­ցը։

Սպան­­նե­­­լու հրա­­հանք ստա­­ցող կարգ մը զի­­նուոր­­նե­­­րուն դէ­­պի եր­­կինք կրա­­կելը քայ­­լերգ եր­­գե­­­լու պար­­տադրո­­ւած կարգ մը զի­­նուոր­­նե­­­րուն շրթնե­­րը փակ մնա­­լը գիր­­քի ու­­շագրաւ տո­ղերէն է։

Kategoriler

ԱՌՕՐԵԱՅ