Գաղթականութեան տարբերակներէն օրինակ մը

ՄԱՐԳԱՐ ՉԱԼԸՔԵԱՆ

Հայոց պատ­­մութիւ­­նը միաժա­­մանակ գաղ­­թա­­­կանու­­թեան ալ պատ­­մութիւն մըն է։ Բնօր­­րա­­­նէն հե­­ռանա­­լը հե­­ռաւոր ան­­ցեալին ու­­նէր առեւտրա­­կան նպա­­տակ, հե­­տեւա­­բար կը ձգտէր բար­­գա­­­ւաճ­­ման։

Պատ­­մա­­­կան Հա­­յաս­­տա­­­նը կի­­զակէտ ու­­նե­­­նալով հա­­յը աշ­­խարհի չորս ծա­­գերուն ու­­ղի­­­ներ որո­­նեց մի­­ջազ­­գա­­­յին առեւ­­տուրի շու­­կա­­­յին վրայ իր տե­­ղը ու­­նե­­­նալու հա­­մար։ Այդ նպա­­տակաւ եթէ դէ­­պի արե­­ւելք հա­­սաւ մին­­չեւ Սին­­կա­­­փուր, Եփ­­րա­­­տի ու Տիգ­­րի­­­սի հո­­սանքն ի վար իջաւ Մեր­­ձա­­­ւոր Արե­­ւելք։

Նա­­ւահան­­գիստնե­­րէն առա­­գաստ պար­­զեց դէ­­պի Մի­­ջերկրա­­կան Ծով, հաս­­նե­­­լով Մեն­­չըսթըր, Լիվրփուլ եւ այլ Եւ­­րո­­­պական քա­­ղաք­­ներ։

Գաղ­­թի դրդա­­պատ­­ճառ մըն էր երկրէ ներս տի­­րող ան­­կարգու­­թիւննե­­րը, դա­­ւանան­­քա­­­յին կրիւ­­նե­­­րը, պե­­տական դա­­ւադ­­րութիւննե­­րը, որոնցմէ իւ­­րա­­­քան­­չիւրը իր կար­­գին ստեղ­­ծեց գաղ­­թի նոր հո­­սանքներ։ Ազ­­գա­­­միջեան կրիւ­­նե­­­րը եւս զան­­գո­­­ւածա­­յին գաղ­­թե­­­րու պատ­­ճառ դար­­ձան։ Մերթ ընդ մերթ այդ գաղ­­թե­­­րով գո­­յացան հա­­յու ձեռ­­քով կեր­­տո­­­ւած նոր քա­­ղաք­­ներ։ Ար­­դա­­­րեւ ամ­­բողջ Արե­­ւելեան Եւ­­րո­­­պան հա­­տելով Լե­­հանստան հա­­սած գաղ­­թի հո­­սան­­քի ետին կը տես­­նենք բաւ­­լի­­­կեան շար­­ժումին հե­­տեւող ժո­­ղովուրդի դէմ գոր­­ծադրո­­ւած հա­­լածան­­քի հետ­­քե­­­րը։

Անիի աւե­­րու­­մին պատ­­ճառ դար­­ձող իւ­­րա­­­քան­­չիւր ար­­շաւ իր հետ բե­­րաւ գաղ­­թի նոր հե­­տեւանքներ։

Պա­­տահա­­կանու­­թիւն չէ Սե­­նեքե­­րիմ թա­­գաւո­­րի Տիվ­­րիկ եւ Արաբ­­կիր քա­­ղաք­­նե­­­րու հիմ­­նա­­­դիր դառ­­նա­­­լու օրի­­նակը։ Նոյն ծի­­րէն ներս կը տես­­նենք Հա­­մամ Ամա­­տու­­նի ար­­քա­­­յի իր տոհ­­մին հետ միասին Սեւ Ծո­­վեայ ափա­­մերձ բար­­ձունքնե­­րուն վե­­րաբ­­նա­­­կելով Համ­­շէն աշ­­խարհի հիմ­­քը դնե­­լը։

Զան­­գո­­­ւածա­­յին գաղ­­թի մե­­ծագոյն օրի­­նակը ապ­­րե­­­ցանք 1915 թո­­ւին, երբ պատ­­մա­­­կան Հա­­յաս­­տա­­­նը բո­­լորո­­վին հա­­յաթափ եղաւ եւ հայ­­րե­­­նազուրկ ժո­­ղովուրդը ցրո­­ւեցաւ աշ­­խարհի չորս ծա­­գերուն։

Այս ան­­գամ պատ­­մագրու­­թիւնը մեր առ­­ջեւ կը բա­­նայ Եւ­­րո­­­պայի հիւ­­սի­­­սային հա­­տուա­­ծի մէջ հայ­­կա­­­կան գա­­ղու­­թի մը յայտնու­­թեան եւ ապա ան­­հե­­­տաց­­ման հե­­տաքրքրա­­կան վա­­ւերագ­­րութիւ­­նը։

«Առեւ­­տուր եւ Բար­­գա­­­ւաճում (Ամսթէր­­տամ)» խո­­րագ­­րեալ գրքին մէջ Խա­­չիկ Կիւ­­րե­­­ղեան Պա­­լըք­­ճեանի խմբագ­­րութիւ­­նով կը ծա­­նօթա­­նանք 1627-էն մին­­չեւ 1874 եր­­կա­­­րող պատ­­մա­­­կան շեր­­տի մը մէջ հա­­յու հետ­­քե­­­րուն։

Այս բո­­լորը գրան­­ցո­­­ւած են Ամսթէր­­տամ քա­­ղաքի պաշ­­տօ­­­նական ար­­խիւնե­­րուն, ձե­­րամբ քա­­ղաքի փոխ ար­­խի­­­ւապետ Նի­­քոլաաս Տէ Ռէօվե­­րի հե­­տազօ­­տական բնոյ­­թով յօ­­դուա­­ծին։

Ահա այդ յօ­­դուա­­ծի թարգմա­­նու­­թիւնով է որ Կիւ­­րե­­­ղեան Պա­­լըք­­ճեան մե­­րօրեայ ըն­­թերցո­­ղին կը մա­­տու­­ցէ այս քա­­ղաքի առա­­ջին հայ վա­­ճառա­­կան­­նե­­­րու յայտնու­­թիւնը, անոնց հարստաց­­ման դրո­­ւագ­­նե­­­րը, կա­­ռու­­ցած եկե­­ղեցի­­ները եւ ապա սնան­­կա­­­ցու­­մը ու բո­­լոր կու­­տա­­­կու­­մին ան­­հե­­­տացու­­մը։

96 էջե­­րէ բաղ­­կա­­­ցող գրքոյ­­կը կը բաղ­­կա­­­նայ եր­­կու մա­­սերէ, որու յատ­­կա­­­պէս երկրորդ մա­­սը, որ կը կրէ «Յա­­ւելո­­ւած» խո­­րագի­­րը, բո­­լորո­­վին կը ման­­րա­­­մաս­­նէ ժա­­ռան­­գի մը շուրջ գո­­յացած պա­­հան­­ջա­­­տիրու­­թեան օրի­­նական զար­­գա­­­ցումնե­­րը։

Այստեղ գիր­­քի խմբա­­գիրը կը վեր­­ծա­­­նէ եր­­կու ձե­­ռագիր նա­­մակ­­ներ, որոնք ուղղո­­ւած են Էջ­­միած­­նի Մայ­­րա­­­վանք, օրո­­ւայ Կա­­թողի­­կոս Գէորգ Ար­­քե­­­պիս­­կո­­­պոսին, գրո­­ւած պոլ­­սա­­­հայ Մա­­սեհեան եղ­­բայրնե­­րու կող­­մէ։

Անոնք կը նշեն Ամսթէր­­տա­­­մի հա­­յոց եկե­­ղեց­­ւոյ խնա­­մատա­­րի հետ իրենց արե­­նակ­­ցա­­­կան կա­­պը եւ բա­­ժին կը պա­­հան­­ջեն եկե­­ղեց­­ւոյ ար­­դէն իսկ վա­­ճառո­­ւած տա­­րած­­քէն։

Խիստ հե­­տաքրքրա­­կան ու­­սումնա­­սիրու­­թիւն մըն է Խա­­չիկ Կիւ­­րե­­­ղեան Պա­­լըք­­ճեանի կա­­տարա­­ծը, որ բա­­ցի ան­­ցեալի մութ էջե­­րը լու­­սա­­­բանե­­լէ իմաս­­տա­­­լից մատ­­նանշումներ կ՚ու­­նե­­­նայ այ­­սօ­­­րուայ մա­­սին եւս։

Kategoriler

ԱՌՕՐԵԱՅ