Վերջին անգամ հանդիպած էինք իր եղբօրորդւոյն , մեր սիրելի ընկերոջ՝ Հաքան Պաքըրճըօղլուի յուղարկաւորութեան տխուր առիթով։ Արդէն զգալի էր անողոք հիւանդութեան գործած աւերը։ Ափսոս այժմ վրայ հասած է իր՝ արժէքաւոր մտաւորական Էրոլ Պաքըրճըօղլուի մահուան բօթը։ Ան ալ չէր կրցած յաջողիլ հիւանդութեան ճիրաններէն եւ 54 տարեկան հասակին հրաժեշտ կ՚առնէր իր դուստրերէն եւ սիրեցեալ ամուսինէն։ «Ընդամէնը երկու ժամուայ ծանօթութենէ մը ետք որոշեցինք ամուսնանալ կը պատմէ էրոլ Պաքըրճըօղլուի այրին Սուլթան։
Մահուան կսկիծով հանդերձ ան ոգեւորութիւն կ՚ապրի, երբ կը խօսի իր նորոգ հանգուցեալ ամուսնոյն մասին։ Ամէն նախադասութենէն կը զգամ թէ որքան երանելի ամուսնութիւն մը եղած է այդ, ընդմիշտ համակուած փոխադարձ սիրով ու յարգանքով։ «Ոչ միայն Ատըեամանի տարբեր գաւառներէն, այլ նաեւ տարբեր ազգութիւններէ կու գայինք։ Էրոլը Քահթացի հայ մըն էր, իսկ ես Կերկերցի ասորի մը։ Հազիւ Էրոլի հետ ծանօթանալէ ետք պարզուեցաւ, որ իմ ընտանիքին ալ արմատները հայկական եղած են եւ ապա ինչ ինչ պայմաններու բերումով մերոնք ասորիացած են։ Պարտիմ նշել թէ Էրոլը իր ամբողջ կեանքի ընթացքին երբեք չթաքցուց, միշտ հպարտութեամբ արտայայտուեցաւ իր հայ ինքնութեան մասին։ Ան կատարեալ մարդասէր մըն էր եւ իրեն համար մարդկայնութիւնը վեր էր միւս բոլոր արժանիքներէն։ Այդ էր պատճառը որ միշտ տուժաին, արհամարուածին կողքին եղաւ։ Շատ անգամ ալ բաւական սուղ վճարեց իր այդ կեցուածքին համար։ Որոշ ժամանակ զբաղուեցաւ առեւտուրով եւ փոխանակ իր շահին հետապնդեց նեղ դիրքի մէջ յայտնուած ուրիշներու շահերը։ Ես կը տեսնէի այդ վարքի հաւանական հետեւանքները, բայց չէի միջամեր։ Գիտէի իր հակումները եւ կը յարգէի։ Խոստովանիմ որ ես ինքս ալ խիզախ բնաւորութիւն ունեցած եմ։ Մեր շրջանակին մէջ կը տիրէր ահաւոր աւանդապաշտութիւն մը։ Ան միշտ իմ կողքին կը պայքարէր՝ այդ աւանդապաշտութեան յետադիմական երեւոյթներուն դէմ։ Նոյնիսկ ընտանիքէ ներս կը քաջալերէր իմ ոտնձգութիւնները եւ կը խրախուսէր ըսելով որ –Կինը եւս իրաւունքներ ունի եւ արդար է, այդ իրաւունքներու համար պայքարիլ-։
Ամուսինս շատ սիրուած անձնաւորութիւն մը եղաւ իր գտնուած բոլոր միջավայրերուն։ Արդարեւ մեր բնակած Իզմիրի Պուճա գաւառի բողոքականաց եկեղեցին, ուր կատարեցինք Էրոլի յուղարկաւորութիւնը, խուռներամ բազմութիւն մը փութացած էր։ Յուղարկաւորութեան նախագահեց Իսթանպուլէն ժամանած ասորի քահանայ մը, որուն կ՚ընկերկցէր Պուճայի բողոքական եկեղեցւոյ պատուելին։ Իսկ յուղարկաւորներու կարգին էին Իզմիրի Կանանց խորհուրդներու անդամները, Իզմիրի ՏՍԻՓ եւ ՀՏՓ կուսկացութիւններու ներկայացուցիչներ, Հանրապետական կուսակցութեան Պուճայի մասնաճիւղէն անդամներ, Մարդու Իրաւունքներու եւ 78-ականներու միութիւններու անդամ լրագրողներ, Ժողովուրդներու Կամուրջ միութեան անդամներ, Ատըեամանի Հայոց Հայրենակցական միութեան ատենապետը եւ տակաւին Իսթանպուլէն, Ատըեամանէն եւ Եւրոպայի քաղաքներէն յուղարկաւորութեան փութացող բազմանդամ հասարակութիւն մը։ Ես յանուն մեր ընտանիքին շնորհակալ եմ բոլորին։ Ինծի համար մեծ նշանակութիւն ունէր այս դժուարին օրերուն իրենց թանկագին ներկայութիւնը։ Շնորհակալ եմ նաեւ իմ դուստրերուս աշակերտած Պոլսոյ հայկական վարժարաններու տնօրէնութիւններուն, որոնք եւս սփոփիչ եղան այս ծանր օրերու ընթացքին։ Իսկապէս ծանր է իմ մատնուած կորուստը, բայց ըստ երեւոյթի այդ մէկը պիտի յաղթահարեմ բարեկամներուս յոգատարութեամբ»։
Բառին բուն իմաստով կանխահաս կորուստ մըն է այս՝ բայց իր հետ բերած է նաեւ մխիթարանքի բազում առիթներ։ Առիթներ՝ որոնք ապահովուած են ողբացեալ էրոլ Պաքըրճըօղլուի իր կենդանութեան ընթացքին մշակած բարի ու մտերիմ բարեկամութիւններով։
Վերջապէս տիկին Սուլթան Պաքըրճըօղլու մեզի վստահեցուց, թէ սուգի օրերը աւարտին հասցնելէ ետք թափ պիտի տայ ամուսնոյն կիսաւարտ թողած գիրքը աւարտին հասցնելու եւ այսպէսով ալ անոր յիշատակին արժանի գործ մը երեւան հանելու։
Նշենք որ 12 Սեպտեմբերին Պաքըրգիւղի Ծնունդ Սուրբ Աստուածածնի հայկական եկեղեցւոյ մէջ տեղի պիտի ունենայ ցաւակցական ընդունելութիւն մը, որուն ներկայ պիտի գտնուին նաեւ Էրոլ Պաքըրճըօղլուի պոլսաբնակ հարազատները եւ այրին տիկին Սուլթան Պաքըրճըօղլու։
Մենք ալ «Ակօս»ի անունով կը ցաւակցինք տիկին Սուլթան Պաքթրճթօղլուին, դուստրերուն եւ ընտանիքի բոլոր պարագաներուն։
