Տարեվերջի հանդէս արդար հպարտութեամբ

Երբ հասած է ուսման տարեշրջանի աւարտը, այլ խօսքով վերջին զանգի պահը, բնականաբար քաղաքիս բոլոր վարժարանները կը կազմակերպեն յատուկ միջոցառումներ, շրջանաւարտ սաներուն հրաժեշտ տալու համար։ Այդ ընդհանուրի մէջ սիրեցինք տեղ տալ Թօփգաբուի վարժարանին, քանի որ ան մեր ուսման համակարգի ամենաանտեսուած դպրոցներէն մէկն է։ Ի դէմ այդ անարդար համոզումին, կը ստանձնէ շատ կարեւոր առաքելութիւն մը՝ ուսում ջամբելով մեր համայնքի նոյնպէս անտեսուած հատուածի երախաներուն։ Գաղտնիք չէ թէ Քիւչիւքչեքմեճէի, Աւճըլարի կամ Շիրինէվլերի բնակիչներուն համար որոշ մերժողական մօտեցում ցուցաբերող կարգ մը հայկական դպրոցներու փոխարէն Լեւոն Վարդուհեանը իր դռները լայն բացած է այդ շրջակայքի ուսանողներուն դիմաց։ Մենք կ՚ողջունենք իրենց գիտակցութիւնը եւ ուրախութեամբ կը բաժնենք աւարտական հանդէսի ոգեւորութիւնը։

Ս.Նի­կո­ղա­­յոս Եկե­­ղեց­­ւոյ «Իլքքան» սրա­­հին մէջ տե­­ղի ու­­նե­­­ցաւ Թօփ­­գա­­­բուի Լե­­ւոն Վար­­դուհեան Վար­­ժա­­­րանի միջ­­նա­­­կար­­գի շրջա­­նաւար­­տութեան հան­­դէ­­­սը։ Հան­­դէ­­­սին ներ­­կայ էին վար­­ժա­­­րանի հիմ­­նադրի ներ­­կա­­­յացու­­ցիչ Տքթ. Եդո­­ւարդ Հար­­բութ, ատե­­նապետ Նուրհան Սու­­ճո­­­ւեան, թա­­ղային խոր­­հուրդի ան­­դամ եւ ան­­դա­­­մու­­հի­­­ներ, վար­­ժա­­­րանի տնօ­­րէնու­­թիւնը, ու­­սուցչաց կազ­­մը, ծնո­­ղաց միու­­թիւնը, ծնող­­ներ եւ այլ հիւ­­րեր։

Այս տա­­րուան միջ­­նա­­­կար­­գի ըն­­թա­­­ցաւարտնե­­րը ձեռ­­նարկի ըն­­թացքին մաս­­նա­­­ւորա­­բար ար­­տա­­­յայ­­տո­­­ւեցան դպրո­­ցի հան­­դէպ իրենց ու­­նե­­­ցած սի­­րոյ ու հա­­ւատար­­մութեան մա­­սին։ Եւ նաեւ շնոր­­հա­­­կալու­­թիւն յայտնե­­ցին բո­­լոր ու­­սուցիչ­­նե­­­րուն, տնօ­­րէն­­նե­­­րուն եւ ծնող­­նե­­­րուն՝ որ ինը տա­­րինե­­րու ըն­­թացքին շա­­րու­­նակ իրենց նե­­ցուկ կանգնե­­ցան։

Կազ­­մա­­­կեր­­պո­­­ւած ձեռ­­նարկը սկսաւ ու­­թե­­­րորդ դա­­սարա­­նի սա­­ներուն հա­­յերէն ոտա­­նաւոր­­նե­­­րով։ Շրջա­­նաւարտնե­­րը բեմ բարձրա­­ցան նաեւ իրենց գրի առած անգլե­­րէն եւ թրքե­­րէն կարճ թա­­տերա­­խաղե­­րով։ Ծրա­­գիրը շա­­րու­­նա­­­կեց տղոց եր­­գած խան­­դա­­­վառ եր­­գե­­­րով։ Տե­­ղի ու­­նե­­­ցաւ նաեւ պաս­­տա­­­ռի ցու­­ցադրու­­թիւն մը, որու ըն­­թացքին տո­­ղան­­ցե­­­ցին աւար­­տա­­­կան դա­­սարա­­նի ու­­սումնա­­կան շրջա­­նէն դրո­­ւագ­­ներ։

Տնօ­­րէնու­­հի Անի­­թա Թու­­մաեան ալ հան­­դէս եկաւ շնոր­­հա­­­ւորու­­թեան խօս­­քով մը ուր տղոց մաղ­­թեց յա­­ջողու­­թիւններ իրենց ապա­­գայ կրթա­­կան կեան­­քին հա­­մար։

Տղոց ուղղեալ իր սրտի խօս­­քը ըրաւ նաեւ վար­­ժա­­­րանի հիմ­­նադրի ներ­­կա­­­յացու­­ցիչ Տքթ. Եդո­­ւարդ Հար­­բութ։ Ան շնոր­­հա­­­ւորեց շրջա­­նաւարտ աշա­­կերտնե­­րը, չմոռ­­ցաւ նաեւ ու­­ղարկել իր շնոր­­հա­­­կալու­­թիւննե­­րը վար­­ժա­­­րանի տնօ­­րէնու­­թեանց, ու­­սուցչաց կազ­­մին, ծնո­­ղաց միու­­թիւննե­­րուն, քար­­տուղա­­րու­­թեան եւ անձնա­­կազ­­մին։

Վար­­ժա­­­րանին առա­­ջինը թո­­ւաբա­­նու­­թեան եւ գի­­տու­­թեան դա­­սերու մէջ իր ցու­­ցա­­­բերած բա­­ցառիկ յա­­ջողու­­թեան շնոր­­հիւ ար­­ժա­­­նացաւ «Բար­­սեղ Սա­­րայ­­լը» ոս­­կեդրա­­մին։ Յա­­տուկ նո­­ւէր­­նե­­­րով վար­­ձատրո­­ւեցան նաեւ աւար­­տա­­­կան դա­­սարա­­նի յա­­ջողա­­գոյն աշա­­կերտնե­­րը։

Յե­­տոյ վար­­ժա­­­րանի վա­­րիչ­­նե­­­րու եւ կրթա­­կան մշակ­­նե­­­րու ձե­­ռամբ ծա­­փահա­­րու­­թիւննե­­րու մթնո­­լոր­­տին մէջ աշա­­կերտնե­­րուն յանձնո­­ւեցան վար­­ժա­­­րանի խորհրդան­­շա­­­կան վկա­­յական­­նե­­­րը։

Ապա հան­­դէ­­­սը շա­­րու­­նա­­­կեց վար­­ժա­­­րանի պար­­տէ­­­զը ուր ըն­­թա­­­ցաւարտնե­­րը ներ­­կա­­­յացու­­ցին պա­­րեր։ Ծնո­­ղաց միու­­թեան կող­­մէ պատ­­րաստո­­ւած պզտիկ ըն­­թունե­­լու­­թեան ըն­­թացքին տղա­­քը սե­­ղան­­նե­­­րուն շուրջ հա­­ճելի ժա­­մանց ու­­նե­­­ցան եւ իրենց հա­­մար հա­­տուե­­ցաւ կար­­կանդակ մը։

Kategoriler

ԱՌՕՐԵԱՅ