Մենք արդէն գրաճանաչ ենք

Նախորդ շա­բաթ Հրանդ Տինք Վար­ժա­րանի առա­ջին դա­սարան­ցի­ները՝ դաս­վար Դո­նարա Բե­բու­րեանի գլխա­ւորու­թեամբ խան­դա­վառու­թեամբ մաս­նակցե­ցան Ըն­թերցման Տօ­նին։ Աշա­կերտնե­րը երգ ու բա­նաս­տեղծու­թեամբ փա­ռաբա­նեցին Մես­րո­պեան այ­բուբե­նը։ Մեծ էր ծնող­նե­րու ոգե­ւորու­թիւնը, որով­հե­տեւ իրենց զա­ւակ­նե­րը օտա­րու­թեան մէջ դար­ձան գրա­ճանաչ։ Դպրո­ցի տնօ­րէն Հե­րիք­նազ Աւա­գեան շնոր­հա­ւորեց աշա­կերտնե­րը եւ մայ­րիկնե­րը այս հրա­շալի իրո­ղու­թեան առ­թիւ։

«Դուք հա­յերէն տա­ռե՛ր սի­րուն,

Այ­սօ­րուա­նից իմն էք յա­ւէտ,

Կեան­քի բո­լոր ճամ­բա­ներում

Միշտ էլ պի­տի քայ­լեմ ձեզ հետ»

Մնաս բա­րով, ման­կա­պար­տէ՛զ

Մա­յիսի 19-ին տե­ղի ու­նե­ցաւ Հրանդ Տինք վար­ժա­րանի կից «Գա­րուն» ման­կա­պար­տէ­զի սա­ներու աւար­տա­կան հան­դէ­սը՝ ու­սուցիչ­ներ Մար­գա­րիտ Աւա­գեանի, Նո­նա Յա­րու­թիւնեանի, Ան­ժե­լա Են­գո­յեանի նա­խաձեռ­նութեամբ։

Մի­ջոցա­ռու­մը յա­գեցած էր մա­նուկնե­րու զիլ աս­մունքնե­րով, ու­րախ երգ ու պա­րերով, ծնող­նե­րու սի­րառատ ներ­կա­յու­թեամբ, որ դպրո­ցի յար­կի տակ ստեղ­ծեց հա­յաշունչ մթնո­լորտ։ Մի­ջոցառ­ման պա­տուա­ւոր հիւ­րերն էին հա­մայնքի յայտնի բա­րերար պա­րոն Նա­զար Պի­նաթ­լըն եւ իր ըն­տա­նիքի ան­դամնե­րը։ Վեր­ջինս բարձր գնա­հատեց վար­ժա­րանի առա­քելու­թիւնը հա­յաս­տանցի երա­խանե­րու կեան­քին մէջ, որոնք վաղ թէ ուշ կը վե­րադառ­նան հայ­րե­նիք հիմ­նա­ւոր գի­տելիք­նե­րով եւ կը շա­րու­նա­կեն իրենց ու­սումը Հա­յաս­տա­նի տար­բեր դպրոց­նե­րուն։

Հո­գաբար­ձու տի­կին Դա­լար Հո­րոզօղ­լուն վար­ժա­րանի անու­նին պա­րոն Նա­զար Պի­նաթ­լըին շնոր­հա­կալու­թիւն յայտնեց եւ իբ­րեւ երախ­տա­գիտու­թիւն յու­շա­նուէր յանձնեց իրենց դպրո­ցի գո­յատեւ­ման աշ­խա­տան­քին տա­րիներ ի վեր իր սի­րայօ­ժար ջան­քե­րու, բա­րոյա­պէս եւ նիւ­թա­պէս իր ամ­բողջ ու­ժը ի գործ դնե­լու եւ միշտ իրենց թի­կունք կանգնե­լով՝ դպրո­ցին նե­ցուկ կե­նալուն հա­մար։

Վար­ժա­րանի տնօ­րէն Հե­րիք­նազ Աւա­գեանը պա­րոն Նա­զարին ուղղո­ւած իր խօս­քին մէջ. «Բա­րեգոր­ծութեան դռնե­րէն ներս մտնե­լը դժո­ւար է, բայց աւե­լի դժո­ւար է դուրս ել­լե­լը։ Ու­րախ ենք, որ այդ բա­րեգոր­ծութեան դու­ռը այս ան­գամ Հրանդ Տինք Վար­ժա­րանն էր, որով դուք ներս մտաք եւ այ­լեւս դուրս չե­կաք։ Յու­սանք՝ միշտ մեզ հետ կ՚ըլ­լաք»։

Հան­դի­սու­թեան վեր­ջա­ւորու­թեան երա­խանե­րուն յանձնո­ւեցան աւար­տա­կան վկա­յական­ներ։