Գրական բոլոր սեռերուն բացառիկ եւ իւրայատուկ տեղ ունին բանաստեղծութիւնը եւ մանկական գրականութիւնը։ Հայերէն լեզուի վաստակաւոր ուսուցչուհի Լեռնա Գարագիւթիւքի նախընտրութիւնն ալ կը յայտնուի գրականութեան այս երկու սեռերուն վրայ։ Վերջերս արժէքաւոր կրթական մշակը ընթերցողներուն կը ներկայանայ երկու շահեկան հատորներով, որոնցմէ առաջինը բանաստեղծութիւններու հաւաքածոյ մըն է, իսկ երկրորդը մանկական պատում մը։ «Ձայներ» խորագրեալ բանաստեղծական հաւաքածոյին մէջ Լեռնա Գարագիւթիւք ընթերցողները կը տանի բազմաբնոյթ զգացումներու դաշտ մը, ուր հայեցի ապրումներ, հայավարի լեզուամտածողութեամբ եւ հայեցի ոճով կը մատուցուի ընթերցողին։ Բանաստեղծի մատուցումը սեփական ներքնաշխարհի հրապարակումն է նաեւ։ Այս եղանակով բանաստեղծը թափանցիկ կը դարձնէ ցարդ իրեն պատկանողը եւ կը սպասէ որ ընթերցողը իր կարգին զուգահեռներ գոյացնէ հեղինակին հետ։ Եզակի զգացակամութիւն մըն է գոյացած այդ կամուրջը հեղինակի ու ընթերցողի միջեւ։
Գալով մանկական գրականութեան, այս անգամ մեր ձեռքին ունինք «Շուշանիկը եւ Պոչիկը» անուն պատում մը։ Այստեղ Պոչիկ կոչումով յիշուածը կատու մըն է, իր բնազդով շարժող անասուն մը։ Մենք այսպէս կը տեսնենք Շուշանիկի եւ Պոչիկի բարեկամութեան պատկեր մը, որ նկարազարդուած է ուսուցչուհու աշակերտներուն կողմէ։ Ահաւասիկ յատուկ նախասիրութեան օրինակ մը եւս՝ դաստիարակել արտադրութեան մէջ։ Մանաւանդ երբ կը խօսինք մանկապատումի մը մասին, շատ իմաստալից է այդ պատումին մէջ ենթակայի՝ այս օրինակով որ ըսենք տարեկիցի ներգրաւումը։ Լեռնա Գարագիւթիւք անհատական միջոցներով նման հրատարակութիւններ կատարելու ճամբով մեծ նպաստ կը մատուցէ հայերէն գիր ու գրականութեան։