Հայ մարմնամարզական աշխարհը մեծ կորուստի մատնուած է իր նուիրեալ ծառայի՝ մեր սիրելի բարեկամ Նազար Հանչէրի յանկարծական մահով։
Ան Հայաստանի Հանրապետութեան հիմնադրութենէն այս կողմ հայկական ապորտի բոլոր ճիւղերէն ներս Հայաստանեան մարզիկներու համար եղած էր կամաւոր դեսպան մը Թուրքիոյ մէջ։ Ճատրակ խաղացողներէն, ֆութպոլիստներ, ըմբշամարտիկներ, սպորտի բոլոր ճիւղերէն ներս ով որ եկած էր Թուրքիա, վայելած էր Նազար Հանչէրի անմիջական հոգատարութիւնը։ Այդ հոգատարութիւնը բազմաբնոյթ էր, թարգամնութիւններէ մինչեւ բժշկական օգնութիւն եւ այլ նիւթեր։ Այս առումով ահագին յիշատակներ կուտակած էինք իր այդ առաքելութեան հետ կապուած։ Շատ անգամ իրմէ կը լսէինք հայ մարզիկներու արձանագրած յաջողութիւնները։
Նազար Հանչէր քաղաքիս մարզակումբներու ալ հաւատաւոր գործակիցն էր եւ վարչական պաշտօն ալ ստանձնած էր Շիշլի մարզակումբէ ներս։ Ինք էր որ շատ անքամ իմաց կու տար աւարտական մրցումը եւ մենք իր խորհուրդներով կը հետեւէինք տուեալ մրցումին։ Եթէ Հայաստանէն եկած մարզիկներու առումով ինք կը ստանձնէր դեսպանի մը առաքելութիւնը, նոյնը կը պատահէր համահայկական խաղերու ընթացքին, այս անգամ հայրենի հողին վրայ Թուրքիայէն եկած մարզիկներու առումով։
Նազար Հանչէր յանկարծամահ եղաւ սրտի տագնապի մը հետեւանքով։ Նախապէս անցած էր նման անհանգստութիւն մը եւ սրտերակներու զետեղուած սթենտով կը շարունակէր իր կեանքը։
Այս դառն կորուստի առթիւ կը ցաւակցինք սիրելի Նազար Հանչէրի այրիի՝ արուեստաբան եւ նոյնպէս մեր բարեկամուհի Էլմոն Հանչէրի եւ դուստրերուն։
