Աստուածաշունչի Ընկերութիւններու Համաժողով՝ Պոլսոյ մէջ

Թերթիս նախորդ թիւով անդրադարձած էինք Սուրբ Գիրքի ընկերութեան Միջին Արեւելքի բաժանմունքի պատասխանատու Տոքթ. Հրայր Ճէպէճեանի խմբագրատունս կատարած այցելութեան։ Տոքթ. Ճէպէճեան քաղաքս ժամանած էր մասնակցելու համար ընկերութեան միջազգային ժողովին։

Ստորեւ մեր ընթերցողներուն կը ներկայացնենք այս ժողովի առթիւ Տոքթ. Ճէպէճեանի ծանօթագրութիւնը որ տրամադրուած է թերթիս, ընդառաջելով մեր խնդրանքին։

Աստուա­ծաշունչի Ըն­կե­րու­թիւննե­րը Քրիս­տո­նէական հրա­տարակ­չա­կան մի­ջազ­գա­յին կազ­մա­կեր­պութիւններ են որոնք կը գոր­ծեն աւե­լի քան եր­կու հա­րիւր եր­կիրնե­րու մէջ։ Եթէ իւ­րա­քան­չիւր եր­կիր ու­նի իր կազ­մա­կերպչա­կան կա­ռոյ­ցը՝բայց անոնք բո­լորը կը հա­ղոր­դակցին իրար հետ եւ կը բաժ­նեկցին յայ­տա­գիր­ներ ու տա­կաւին կը զօ­րակ­ցին զի­րար։ Աս­տո­ւածա­շունչի Ըն­կե­րու­թիւննե­րու գլխա­ւոր նպա­տակն է գոր­ծակցիլ բո­լոր եկե­ղեցի­ներու հետ՝առանց հա­մայնքա­յին խտրու­թեան՝եւ զօ­րակ­ցիլ անոնց առա­քելու­թիւննե­րու մէջ։ Այս իմաս­տով՝Աս­տո­ւածա­շունչի Ըն­կե­րու­թիւննե­րու գլխա­ւոր նպա­տակն է Աս­տո­ւածա­շունչ Մա­տեանը թարգմա­նել նոր լե­զու­նե­րու եւ կամ կա­տարել լե­զուա­կան վե­րամ­շա­կում կա­տարո­ւած թար­գա­մանու­թեան։ Բայց նոյնքան նաեւ հրա­տարա­կել Աս­տուածա­շունչը եւ բաժ­նել բո­լոր հա­ւաքա­կանու­թիւննե­րուն՝ իրենց մայ­րե­նի լե­զուով։ Աս­տո­ւածա­շունչի Ըն­կե­րու­թիւննե­րը ոչ հա­սու­թա­բեր կազ­մա­կեր­պութիւններ են որ կը փոր­ձեն Աս­տո­ւածա­շունչը եւ անոր պատ­գա­մը հա­սանե­լի դառձնել բո­լորին եւ աշ­խարհով մէկ­տեղ։

Աս­տո­ւածա­շունչի Ըն­կե­րու­թիւնը մշա­կած է նաեւ չոր­րորդ աշ­խա­տան­քա­յին ծրա­գիր մը։ Եւ այս «Աս­տո­ւածա­շունչի Յանձնա­րու­թիւն»ն է։ Այս ծրա­գիրը կը նպա­տակադ­րէ թէ ինչպէս պէտք է քա­ջալե­րել հա­ւաքա­կանու­թիւններ որ­պէսզի Աս­տո­ւածա­շունչը կար­դան, հասկնան, իրենց հասկցա­ծը իմաստ ստա­նայ եւ նոյնքան նաեւ նշա­նակու­թիւն եւ որ կի­րար­կե­լի կրնայ դառ­նալ իւ­րա­քան­չիւր ան­հա­տի կեան­քին հա­մար։ Այս իմաս­տով՝Աս­տո­ւածա­շունչի Յանձնա­րու­թիւնը ու­նի լե­զուա­կան, մշա­կու­թա­յին եւ պատ­մա-քա­ղաքա­կան ու ըն­կե­րային տո­ւեալ­ներ եւ գոր­ծօններ՝որոնք իրենց ազ­դե­ցու­թիւնը կու­նե­նան ըն­թերցո­ղին երբ որե­ւէ հա­տուած մը կը կար­դայ, կը փոր­ձէ հասկնալ եւ զայն իր կեան­քին մէջ կը կի­րար­կէ։ Լե­զուա­կան գոր­ծօ­նը շատ կա­րեւոր է քա­նի այդ մի­ջոց է որ­պէսզի ըն­թերցո­ղը կար­դա­ցած իր հա­տուա­ծը հասկնայ, իմաստ ստեղ­ծէ եւ կրնայ կի­րար­կել զայն իր կեան­քին հա­մար։ Եւ լե­զուն այս իմաս­տով կա­րեւոր դեր կրնայ ու­նե­նալ՝երբ անոր իւ­րա­քան­չիւր բա­ռը ու­նի բա­ռացի բայց նաեւ խոր­քա­յին բա­ցատ­րութիւն։ Հոս նաեւ կա­րեւոր գոր­ծօն է իւ­րա­քան­չիւր լե­զուի-հա­ւաքա­կանու­թեան ու­նե­ցած մշա­կու­թա­յին եւ պատ­մա-քա­ղաքա­կան տո­ւեալ­նե­րը։ Այս բո­լոր տո­ւեալ­նե­րը կա­րեւոր հիմք կը ծա­ռայեն Աս­տո­ւածա­շունչի Յանձնա­րու­թեան ծրագ­րի կի­րար­կումին եւ գոր­ծընթա­ցին մէջ։

Այս իմաս­տով, յա­տուկ հա­մաժո­ղով մը տե­ղի ու­նե­ցաւ Պոլ­սոյ մէջ՝Փետ­րո­ւար 27-Մարտ 2 օրե­րու մէջ։ Ժո­ղովին ներ­կայ էին Աս­տո­ւածա­շունչի Ըն­կե­րու­թիւննե­րէ քսան եւ մէկ մաս­նա­կից­ներ որոնք կու­գա­յին Թուրքիայէն, Պա­ղես­տի­նէն, Իս­րա­յելէն, Արա­բական-Իս­րա­յելի շրջա­նէն, Անգլիա, Արա­բական Ծո­ցի եր­կիրներ, Յոր­դա­նան, Քիր­կիսթան, Խա­զախիս­տան, Ալ­ճե­րիա, Եգիպ­տոս եւ իրա­նեան սփիւռքէն։ Ժո­ղովը տե­ղի ոնե­ցաւ Պէ­յօղ­լո­ւի Յոյն Օր­թո­տոքս հա­մայնքի, Մա­րիամ Աս­տո­ւածա­ծին եկե­ղեց­ւոյ սրա­հին մէջ։

Ժո­ղովը պա­տեհ առիթ էր ար­ծարծե­լու եւ մշա­կելու Աս­տո­ւածա­շունչի Յաննձա­րու­թեան աշ­խա­տան­քա­յին ծրա­գիր­ներ իր ընդհան­րա­կան շեշ­տա­ւորումնե­րովը՝ ուր իւ­րա­քան­չիւր եր­կիր պի­տի կա­րենայ յար­մարցնել զա­նոնք իրենց հա­ւաքա­կանու­թիւննե­րուն հա­մար՝մեկ­նե­լով իւ­րա­քան­չիւր երկրի-հա­ւաքա­կանու­թեան լե­զուա­կան եւ մշա­կու­թա­յին ու պատ­մա­կան տո­ւեալ­ներնէն։