Ճօ Պայտընի պատգամը հայ ժողովրդին

ԿՈՐԻՒՆ ՄԱՆՈՒԿԵԱՆ

(cercle armenien)

Ամե­րիկա­ցի­­ներն Աֆ­­ղանստա­­նէն փա­­խան ճիշդ այնպէս, ինչպէս ան­­ցեալին Վիետ­­նա­­­մէն։ Այ­­սինքն՝ խայ­­տա­­­ռակ ձե­­ւով։ Պար­­տո­­­ւած։

Վիետ­­նա­­­մէն ամե­­րիկա­­ցինե­­րը մա­­զապուրծ փա­­խան։ Այդ փա­­խուստի խորհրդա­­նիշը դէ­­պի ուղղա­­թիռ մագլցող մար­­դիկ էին։ Վիետ­­նա­­­մական Սայ­­կո­­­նէն առո­­ւած այդ լու­­սանկա­­րը մնաց պատ­­մութեան մէջ որ­­պէս ամե­­րիկեան պար­­տութեան վկա­­յու­­թիւն։ Հա­­ման­­ման լու­­սանկար գո­­յացաւ նաեւ Աֆ­­ղանստան, ուր ԱՄՆ դես­­պա­­­նը Քա­­պու­­լէն կը փախցնէին դես­­պա­­­նատան շէն­­քի վրայ իջած ուղղա­­թիռով։ Ամե­­րիկեան դի­­ւանա­­գէտ­­նե­­­րը ոչ թէ հե­­ռանա­­յին, այլ կը տար­­հա­­­նուէին տա­­րած­­քէն։

ԱՄՆ 20 տա­­րի մտած էր Աֆ­­ղանստան, զի­­նած ու կա­­ռու­­ցած էր, այսպէս կո­­չուած, աֆ­­ղա­­­նական ազ­­գա­­­յին բա­­նակը, սա­­կայն այն փլո­­ւեց թղթէ տնա­­կի պէս։ Թա­­լիպ­­նե­­­րու մո­­տիվա­­ցիան հա­­զարա­­պատիկ աւե­­լի էր ու անոնք յաղ­­թե­­­ցին։

ԱՄՆ–ը ժո­­ղովրդա­­վարու­­թիւն տա­­րածե­­լու անո­­ւան տակ 20 տա­­րուայ մէջ մօտ 500 հա­­զար քա­­ղաքա­­ցիական բնա­­կիչ է սպա­­նուած Աֆ­­ղանստա­­նի մէջ ու բնա­­կան է, որ պէտք է փախ­­չի թա­­լիպ­­նե­­­րէն։

Ի՞նչ պէտք է սոր­­վին հա­­յերը

ԱՄՆ նա­­խագահ Ճօ Պայ­­տ­ընը փոր­­ձած է կեր­­պով մը փրկել ԱՄՆ դէմ­­քը։ Ան հիմ­­նա­­­ւորած է իրենց փա­­խուստը՝ յայ­­տա­­­րարե­­լով, որ եթէ աֆ­­ղա­­­նական բա­­նակը չու­­զեր կռո­­ւի ինքն իր հա­­մար, ապա այդ չեն ըներ ամե­­րիկա­­ցինե­­րը։

Ճօ Պայ­­տը­­­նի ըսած­­նե­­­րը ուղղա­­կի պատ­­գամ են հայ ժո­­ղովրդին։

Պատ­­գամ 1–ին

Սե­­փական երկրի անվտան­­գութիւնն ապա­­հովե­­լու հա­­մար նախ եւ առաջ պէտք է ապա­­ւինել սե­­փական բա­­նակին։

Պատ­­գամ 2–րդ

Եթէ պե­­տու­­թիւնը չ՚ու­­զեր պաշտպա­­նել իր սահ­­մաններն ու անվտան­­գութիւ­­նը ապա­­հովե­­լու հա­­մար կը դի­­մէ այլ եր­­կիրնե­­րու օգ­­նութեան, ապա ան կրնայ ող­­բերգա­­կան աւարտ ու­­նե­­­նալ տո­­ւեալ պե­­տու­­թեան հա­­մար։

Պատ­­գամ 3–րդ

Դաշ­­նա­­­կից­­ներն կ՚օգ­­նեն քեզ այն ժա­­մանակ, երբ ինքդ քեզ կ՚օգ­­նես։

Պատ­­գամ 4–րդ

«Արեւ­­մուտքը մեզ կը փրկէ» տե­­սու­­թիւնը դա­­տարկ է, քան­­զի Արեւ­­մուտքը ոչ մէ­­կուն չի փրկեր, բա­­ցի իր­­մէ, այն ալ՝ կաս­­կա­­­ծելի յա­­ջողու­­թեամբ։

Արեւ­­մուտքը կրնայ մի­­նակ թող­­նել իր կող­­մէ «փրկո­­ւող» ժո­­ղովուրդը կամ պե­­տու­­թիւնը, ինչպէս որ ըրաւ, օրի­­նակ՝ Սու­­րիոյ քրտե­­րու պա­­հով կամ Աֆ­­ղանստան։

Հա­­յերս պէտք է հե­­տեւու­­թիւններ ընենք այս ամե­­նէն։ Բո­­լոր անոնք, որոնք ներ­­քին կեան­­քի խնդիր­­նե­­­րը ու մեր անվտան­­գութեան հար­­ցե­­­րը կը պայ­­մա­­­նաւո­­րեն բա­­ցառա­­պէս ար­­տա­­­քին կողմնո­­րոշումնե­­րով՝ կա՛մ հա­­կահայ­­կա­­­կան դի­­վեր­­սանտներ են, կա՛մ ապուշներ։

Մեր տա­­րած­­քաշրջա­­նի առանձնա­­յատ­­կութիւննե­­րը հա­­շուի առ­­նե­­­լով ալ կա­­րող ենք ըսել, որ բո­­լոր անոնք, որոնք հան­­դէս կու գան հայ–ռու­­սա­­­կան յա­­րաբե­­րու­­թիւննե­­րու դէմ ու կը յայ­­տա­­­րարեն, թէ Արեւ­­մուտքը մեզ կ՚օգ­­նէ՝ որ­­պէս կա­­նոն թուրքա­­կան գոր­­ծա­­­կալ­­ներ են։ Գոր­­ծա­­­կալ­­ներ, որոնք կը փոր­­ձեն քօ­­ղածած­­կո­­­ւել արեւմտա­­մէտի անո­­ւան տակ, թէեւ 2018–ի «թաւ­­շեայ» թիւ­­րի­­­մացու­­թիւնէն յե­­տոյ ար­­դէն չեն ալ փոր­­ձեր քօ­­ղածած­­կո­­­ւել։

Իդէպ, ՌԴ–ի մա­­սով ալ պէտք է միշտ հա­­շուի առ­­նել, որ այդ եր­­կիրն ու­­նի իր շա­­հերը եւ իր հնա­­րաւո­­րու­­թիւննե­­րը։ Եթէ ՀՀ–ն իր սուպյեկ­­տայնու­­թիւնը չվե­­րականգնէ, ապա Մոս­­կո­­­ւան չ՚ու­­զեր ու չի ալ ցան­­կա­­­նար դաշ­­նակցիլ եւ մեր անվտան­­գութեան հար­­ցե­­­րուն կը մի­­ջամ­­տէ այնքա­­նով, որ­­քա­­­նով որ իր կար­­միր գի­­ծերը թոյ­­լատրեն։ Այնպէս որ ՌԴ–ի հետ մեր ռազ­­մա­­­վարա­­կան կա­­պերը ամ­­րապնդե­­լու հա­­մար պէտք է ոտ­­քի կանգնել ու գտնել սե­­փական «ես»ը։ Հա­­կառակ դէպ­­քին Հա­­յաս­­տանն ու Ար­­ցա­­­խը կը խժռո­­ւեն Թուրք–Ատրպէյ­­ճա­­­նական տան­­դէ­­­մի կող­­մից։

Ամ­­փո­­­փում

Եւ այսպէս, մենք նախ պէտք է մեր ու­­ժե­­­րուն ապա­­կինենք, մեր բա­­նակը կա­­ռու­­ցենք, յե­­տոյ նոր ակնկա­­լենք դաշ­­նա­­­կից­­նե­­­րու յար­­գա­­­լից վե­­րաբեր­­մունքը։

Նի­­կոլ Փա­­շինեանը ՀՀ սահ­­մաննե­­րու պաշտպա­­նու­­թեան հար­­ցը հա­­նել է աճուրդի ու խա­­ղաղու­­թիւն կը մու­­րայ թշնա­­միէն։ Դա կը հան­­գեցնէ նոր կո­­րուստնե­­րու, նոր աւե­­րուա­­ծու­­թիւննե­­րու, նոր ող­­բերգու­­թեան։ Հե­­տեւա­­բար՝ քա­­նի դեռ Նի­­կոլը չի վռնտո­­ւած պե­­տու­­թեան կա­­ռավար­­ման ղե­­կէն, Հա­­յաս­­տանն ապա­­գայ չ՚ու­­նե­­­նար։ Աւե­­լի ճիշդ կ՚ու­­նե­­­նայ դա­­ժան ապա­­գայ։ Գրե­­թէ ամէն օր ար­­ձա­­­նագ­­րո­­­ւող զո­­հերը վկայ։

Kategoriler

ԱՌՕՐԵԱՅ