Երեւանի Հրանդ Տինքի անուան թիւ 44 դպրոցի բոլոր դասարաններուն Սեպտեմբերի 15-ին առաջին դասաժամը կը նուիրեն Հրանդ Տինքին

ԼԻԼԻԹ ՀԱՆՉԻ ՊՕՂՈՍԵԱՆ

«Հրանդ Տին­քի տա­րեդար­ձը, ինչպէս նաեւ յի­շատա­կի օրը միշտ ար­ժա­նավա­յել նշո­ւել է մեր դպրո­ցում։ Այս ու­սումնա­կան տա­րին սկսում ենք Սեպ­տեմբե­րի 15-ին՝ Տին­քի ծննդեան օրը։ Հա­մավա­րակի պայ­մաննե­րում մի­ջոցա­ռում չի անցկա­ցուի, սա­կայն այդ օրը դպրո­ցի բո­լոր դա­սարան­նե­րում առա­ջին դա­սաժա­մը նո­ւիրո­ւելու է Հրանդ Տին­քին»,- մեզ հետ զրոյ­ցում ասում է Երե­ւանի Հրանդ Տին­քի անո­ւան թիւ 44 դպրո­ցի տնօ­րէն Մա­րինա Տո­նոյեանը։

-Տի­կի՛ն Տո­նոյեան, ո՞վ է Հրանդ Տին­քը իր անու­նը կրող դպրո­ցի աշա­կերտնե­րի հա­մար։ Ո՞րն է դպրո­ցի որ­դեգրած առաջ­նա­յին կար­գա­խօսը աշա­կեր­տի դաս­տիարակ­ման գոր­ծում։

-«…Նա նման էր երկնքում փայ­լա­տակող Աստղի, Ասու­պի...Փայ­լեց... Ցնցեց...Ան­ցաւ... Ան­ցաւ, ու Ասու­պի թո­ղած յե­տագ­ծի շուրջ լե­գենդներ հիւ­սե­ցին մար­դիկ... Երկնքում եղած յե­տագի­ծը մնաց մարդկանց յի­շողու­թեան մէջ, մեր յի­շողու­թեան մէջ...։ Ու մենք շա­րու­նա­կում ենք հիւ­սել այդ լե­գեն­դը Ասուպ-Մար­դու մա­սին...»։ Սա հա­տուած է մեր աշա­կերտնե­րից մէ­կի շա­րադ­րութիւ­նից Հրանդ Տին­քի մա­սին։ Կար­ծում եմ, սրա­նով շատ բան է ասո­ւած...։ Ինչ վե­րաբե­րում է դպրո­ցի կար­գա­խօսին, մեր սա­ները ընտրել են Ճ. Պայ­րո­նի հե­տեւեալ խօս­քե­րը. «Աստծոյ հետ խօ­սելու միակ լե­զուն հա­յերէնն է»։

-Հա­մավա­րակը նոր մար­տահրա­ւէր­նե­րի առաջ կանգնեց­րեց նա­խեւա­ռաջ կրթա­կան ոլոր­տը։ Ինչպէ՞ս յաղ­թա­հարե­ցիք նոր մար­տահրա­ւէր­նե­րը։

-Հա­մավա­րակն իրա­կանում ծանր մար­տահրա­ւէր է։ Սա­կայն մենք լա­ւատես ենք։ Վստահ ենք, որ ամէն ինչ լաւ է լի­նելու (չմո­ռանանք, որ հա­յոց դպրո­ցը տե­սել է դա­ժան 90-ական­ներ)։

-Երե­ւանի Հրանդ Տինք դպրոցն ու Իս­թանպու­լի Հրանդ Տինք դպրոցն ի՞նչ ըն­կե­րական յա­րաբե­րու­թիւններ ու­նեն։

-Շատ ու­րախ եմ ար­ձա­նագ­րել, որ ար­դէն մի քա­նի տա­րի բա­րեկա­մական ջերմ յա­րաբե­րու­թիւններ ու­նենք Իս­թանպու­լի Հրանդ Տին­քի դպրո­ցի հետ։ Իս­թանպու­լի Հրանդ Տին­քի դպրո­ցի աշա­կերտնե­րը ու­սումնա­ռու­թեան վեր­ջին շրջանն անցնում են մեր դպրո­ցում, մաս­նակցում աւար­տա­կան քննու­թիւննե­րին եւ ստա­նում աւար­տա­կան փաս­տա­թուղթ՝ հիմ­նա­կան կրթու­թեան վկա­յական։ Մեր դպրո­ցը սի­րով է ըն­դունում Իս­թանպու­լի իր հայ­րե­նակից աշա­կերտնե­րին եւ ու­սումնա­ռու­թիւնը դառ­նում է փո­խադարձ ջերմ բա­րեկա­մու­թիւն։ Սի­րով հիւ­րընկա­լել ենք Իս­թանպու­լի Հրանդ Տին­քի դպրո­ցի տնօ­րէն տի­կին Աւա­գեանին, դպրո­ցի հո­գաբար­ձուներ տէր եւ տի­կին Հո­րոզօղ­լունե­րին։ Մե­ծագոյն յար­գանք եւ խո­նար­հում ենք տա­ծում տի­կին Ռա­քէլ Տին­քի հան­դէպ, որը մեր դպրո­ցի պա­տուե­լի հիւրն էր դպրո­ցի անո­ւանա­կոչու­թեան եւ Հրանդ Տին­քի յո­բելեանա­կան 60 ամեակին նո­ւիրո­ւած մի­ջոցա­ռումնե­րի ժա­մանակ։

Թե­րեւս բա­ցառու­թիւն եղաւ 2020 թո­ւակա­նը, երբ սահ­մաննե­րի փակ լի­նելու պատ­ճա­ռով Իս­թանպու­լի աշա­կերտնե­րը չհասցրին գալ Երե­ւան եւ, ձե­ւաւո­րուած աւան­դոյթի հա­մաձայն, դպրոցն աւար­տեն Երե­ւանի Հրանդ Տին­քի անուան դպրո­ցում։

Վստահ ենք, որ դժո­ւարու­թիւննե­րը ժա­մանա­կաւոր են, եւ մեր բա­րեկա­մու­թիւնը պի­տի շա­րու­նա­կի զար­գա­նալ՝ ի ապա­ցոյց այն վեհ գա­ղափար­նե­րի, որի հա­մար ապ­րել ու պայ­քա­րել է Տին­քը։

Այ­սօր՝ Տին­քի ծննդեան լու­սա­ւոր օրը, շնոր­հա­ւորում եմ բո­լորիս։ Վստահ եմ, որ նրա բա­ցած ակօ­սը ար­դէն իսկ առատ հունդ է տա­լիս...

ՅԳ. «Այբ, Բեն, Գիմ»-ը, «Ես իմ անուշ Հա­յաս­տա­նի»-ն, «Հա­յոց լե­զու»ն, «Հա­յաս­տան ասե­լիս»-ը, «Մոր ձեռ­քե­րը», «Հա­յերէն»-ը այ­սօր էլ բար­բա­ռում են Թուրքիայում ապ­րող հա­յաս­տանցի ըն­տա­նիք­նե­րի զա­ւակ­նե­րը։ Բար­բա­ռում են իրենց տնե­րում՝ հա­մակարգչի դի­մաց՝ մաս­նակցե­լով հե­ռավար դա­սերին եւ ամէն օր նոր յոյ­սով նո­ւիրեալ ու­սուցիչ­նե­րի հետ լծո­ւելով հա­յի ապա­գայի կերտման սուրբ գոր­ծին։ Այդ սուրբ գոր­ծը յետ­մա­հու շա­րու­նա­կում է ին­քը՝ Հրանդ Տին­քը, որի հո­գում թէեւ դեռ չի մա­րել աշ­խարհի ցա­ւը, սա­կայն նա ժպտում է աշ­խարհին եւ ճա­նապարհ հար­թում հա­յոր­դի­ների՝ Հայ­կի, Անա­հիտի, Անիի, Տիգ­րա­նի, Յաս­մի­կի, Սե­դայի, Գո­ռի, Ար­մէ­նի, Նա­րեկի... հա­մար։