Թահիր Էլչի յիշատակուեցաւ մահուան Գ. տարելիցին

«Շա­բաթօ­րեայ մայ­րեր»ը, որոնք եր­կար տա­րինե­րէ ի վեր ամէն շա­բաթ օր կը մէկ­տե­ղուին Կա­լաթա­սարա­յի հրա­պարա­կին վրայ եւ հա­շիւը կը պա­հան­ջեն իրենց ան­յայտ կո­րած զա­ւակ­նե­րուն կամ ամու­սիննե­րուն, եղ­բայրնե­րուն, վեր­ջին երեք տա­րինե­րուն կրծքեր­նուն սեղ­մած են նաեւ Տի­յար­պե­քիրի փաս­տա­բան­նե­րու կա­ճառի նախ­կին պետ՝ Թա­հիր Էլ­չիի լու­սանկա­րը։ Էլ­չի երեք տա­րի առաջ 28 Նո­յեմ­բեր 2015-ին ոճի­րի մը զոհ գա­ցած էր Ամի­տա քա­ղաքի խորհրդա­նիշ­նե­րէն մէ­կը հան­դի­սացող չոր­ս ո­տանի աշ­տա­րակին տակ։

Թա­հիր Էլ­չի ամ­բողջ կեան­քի տե­ւողու­թեամբ պայ­քա­րած էր անար­դա­րու­թեան դէմ, միշտ պաշտպա­նելով պե­տու­թեան անօ­րինու­թեան զոհ գա­ցած­նե­րու իրա­ւունքնե­րը։ Մար­դու իրա­ւունքնե­րու պաշտպա­նու­թեան ոլոր­տին մէջ ու­նէր շատ կա­րեւոր ներդրում եւ ար­դէն այդ էր նաեւ զինք դէ­պի մահ առաջ­նորդող գոր­ծընթաց­քի դրդա­պատ­ճա­ռը։ Ար­դա­րեւ Էլ­չի սպա­նու­թե­նէն կարճ ժա­մանակ առաջ ու­նե­ցած ելոյթնե­րով զայ­րոյթ պատ­ճա­ռած էր իշ­խա­նու­թեան եւ այդ շրջա­նակ­նե­րը սկսած էին խօ­սիլ զինք լռեց­նե­լու մա­սին։

Տի­յար­պե­քիրի փաս­տա­բան­նե­րու կա­ճառը մա­հուան եր­րորդ տա­րելի­ցի առ­թիւ յի­շատակ­ման մի­ջոցա­ռում մը կազ­մա­կեր­պեց, ուր փաս­տա­բան­ներ մէկ­տե­ղուե­լով քա­ղաքի իրա­ւաբա­նական պա­լատի մուտքին, երթ կազ­մե­ցին դէ­պի այդ վայ­րը, ուր սպան­նո­ւած էր Թա­հիր Էլ­չի։ Այստեղ Ամի­տայի փաս­տա­բան­նե­րու կա­ճառի փաս­տա­բան Ճի­հան Այ­տըն ելոյթ ու­նե­նալով մե­ղադ­րեց քա­ղաքա­կան գոր­ծիչնե­րը եւ մա­նաւանդ ալ հաշ­մանդամ եղած իրա­ւական հա­մակար­գը։ Այ­տը­նի բո­ղոքը կը կեդ­րո­նանար այս ոճի­րի դէմ թոյզն իսկ հար­ցաքննու­թեան յա­ռաջըն­թաց ար­ձա­նագ­րո­ւած չըլ­լա­լու երե­ւոյ­թին դէմ։ Ճի­հան Այ­տըն նշեց, թէ ան­պատժե­լիու­թիւնը պե­տու­թեան նա­խասի­րու­թիւնն է եւ պե­տու­թիւնը եր­բեք չար­տօ­նէր, որ իր պաշ­տօ­նեանե­րը դա­տուին իրենց գոր­ծած ոճիր­նե­րուն պատճառաւ։