«Բարկացած եմ գերեզմանի վարչութեան»

Նա­խորդ շա­բաթ թեր­թիս սիւ­նակնե­րուն մէջ անդրա­դար­ձած էինք Շիշ­լիի հա­յոց գե­րեզ­մա­նատան մէջ տե­ղադ­րուած շիր­մա­քարի մը, որուն վրայ քան­դա­կուած էր. Նա­տիա Քրի­սեփ անու­նը, աւելցնե­լով թէ ան թուրք ազ­գայնա­կան մըն է։ Շիր­մա­քարին վրայ փո­րագ­րո­ւած էր նաեւ Թուրք ազ­գայնա­կան կու­սակցու­թիւնը խորհրդան­շող երեք մա­հիկ­ներ եւ կու­սակցու­թեան անո­ւան կրճա­տու­մը։ Այս լու­րի հրա­պարա­կու­մէն ետք Նա­տիա Քրի­սեփ­ի որ­դին Արաս Քրի­սեփ խմբագ­րա­տուն այ­ցե­լեց եւ բա­ցատ­րութիւններ տո­ւաւ կա­տարո­ւածին մա­սին։ «Ամէն ինչ սկսաւ Շիշ­լիի գե­րեզ­մա­նատան մէջ գտնուող մտա­ւորա­կան­նե­րու թա­ղին մեծ հօրս անու­նին գրո­ւելու պա­հան­ջով։ Գե­րեզ­մա­նի վար­չութիւ­նը ար­հա­մար­հանքով վա­րուե­ցաւ ին­ծի դէմ, որ­մէ ետք որո­շեցի մօրս գե­րեզ­մա­նը այսպէս սար­քել։ Թէ մայրս եւ թէ ես մաս կը կազ­մենք Ազ­գայնա­կան կու­սակցու­թեան Պա­քըր­գիւղի մաս­նա­ճիւ­ղին։ Մօտ ապա­գային Գորշ գայ­լի ար­ձան մըն ալ պի­տի տե­ղաւո­րեմ մօրս շի­րիմին վրայ։ Եթէ յան­կարծ որե­ւէ ձե­ւով մը վնա­սուի մեր շիր­մա­քարը ես յայ­տա­րարեմ, որ իրենց դէմ ոչ թէ զիս, այլ մենք կը գտնեն»։

Արաս Քրի­սեփ այս ըսե­լէ ետք աւել­ցուց, որ կու­սակցու­թիւնն ալ կը զօ­րակ­ցի իր այս ար­դար պայ­քա­րին։

Միւս կող­մէ նա­խորդ շա­բաթ հար­ցը ուղղած էինք Պատ­րիար­քա­րանի իշ­խա­նու­թիւննե­րուն, որոնցմէ ստա­ցանք «Պատ­րիար­քա­րանը շիր­մա­քարե­րուն չի կրնար մի­ջամ­տել, մենք կը սպա­սենք թէ մեր ժո­ղովուրդը գի­տակից ըլ­լայ գե­րեզ­մաննե­րու պա­հան­ջած յար­գանքին եւ կարգ ու կանոնին»։