Թուրքիոյ ներքին քաղաքականութիւնը հետզհետէ նեղ դարձով օղակի մը մէջ կը ճնշէ ընդդիմադիր մտաւորականութիւնը։ Այդ օղակը վերջերս կը հիւսուի երկրի յառաջատար ընդդիմադիրներէն Ռակըպ Զարաքօլուի դէմ։ «Պելկէ» հրատարակչատան հիմնադիր Ռակըպ Զարաքօլու 2011-ի Հոկտեմբեր ամսուն ձերբակալուած ու բանտարկուած էր իր դասախօսութիւններուն պատճառաւ։ Այդ ժամանակ Զարաքօլուն փրկելու համար արշաւներ կազմակերպուած էին, որոնց արդիւնքին ան ազատ արձակուեցաւ 2012-ի Ապրիլ ամսուն։ Իր դատը տեսնող յատուկ լիազօրուած դատարանները անգոյ հռչակուեցան եւ Զարաքօլուի թղթածրարն ալ փոխանցուեցաւ Իսթանպուլի երրորդ եղեռնադատ ատեան։ Այս վերջինը 8 Յունիս 2018-ին բերման ենթարկելու որոշում կայացուց եւ այդ որոշումը փոխանցեց համաշխարհային ոստիկանութեան։ Այս զարգացումէ ետք Զարաքօլու ամէն րոպէ ձերբակալուելու վտանգին մատնուած է։ Հանրածանօթ մտաւորականը այս պայմաններու տակ կը ստիպուի անգամ մը եւս զօրակցութիւն խնդրելու բոլոր այն շրջանակներէն, որոնց օգնութեամբ նախապէս կրցած էր ազատ մնալ։
«Ափսոս որ այսօր անգամ մը եւս վերադարձած ենք ձերբակալութեանս նախորդող անօրէն շրջանին։ Հիմա ինծի դէմ գործադրուած ճնշումը միջազգային բնոյթ ստացած է։ Պատճառը շատ պարզ է, քանի որ չեմ լռած եւ շարունակած եմ մարդու իրաւունքները պաշտպանելու, անհանգստութիւն պատճառած եմ Թուրքիոյ կառավարութեան։ Այդ իսկ պատճառաւ յաջորդ դատավարութեան ընդառաջ զօրակցութեան արշաւի մը կարեւորութիւնը շատ մեծ է»։
Նշենք որ Ռակըպ Զարաքօլու ծանօթ է նաեւ Հայոց ցեղասպանութեան միջազգային ճանաչման համար իր մղած պայքարներով։ Թերեւս ալ իր այդ աշխատութիւնները տեղի տուին նման անհանդուրժողականութեան։
Ինչպէս ծանօթ է մի այլ կարեւոր մտաւորական Օսման Քաւալա եւս մատնուած է նման ճնշումին։ Ան ալ բերման ենթարկուած է եւ ոչ ոք գիտէ թէ ինչ է պատճառը կամ ինչ պատճառաբանութիւն կատարուած է բերման ենթարկելու համար։ Այս տեսակի մարդիկ կը մեղադրուին միայն Թուրքիոյ օրէնսգրքին մէջ տեղ գտած տարօրինակ պնդումով մը՝, ահաբեկչական խումբի անդամ չըլլալով հանդերձ ահաբեկչութեան նպաստող ելոյթներ ունենալով։
