Կողոպուտ անտէրութեան պայմաններու մէջ

Սուրբ Զատկի շնորհաւորութիւններու ընթացքին Պատրիարքարանի դահլիճին մէջ հրապարակուեցաւ նաեւ սոյն տարուայ ելմտական հաշուետուութիւնը։ Մամուլին փոխանցուած ցուցակին համաձայն Պատրիարքարանի ելմտա­կան աղիւ­սա­կը ու­նե­ցած է 48 հա­զար լի­րային հաս­նող բաց մը։ Այսպէս Պատ­րիար­քա­րանը 2017 թուակա­նի ըն­թացքին գան­ձած է 1 մի­լիոն 739 հա­զար եւ ծախ­սած է 1 մի­լիոն 787 հա­զար։ 2016-ի ցու­ցա­կին հետ բաղ­դա­տու­թիւննե­րով ներ­կա­յացուած ցու­ցա­կին մէջ ու­շագրաւ կը դառ­նար «հա­սարա­կու­թեան հետ յա­րաբե­րու­թիւններ» խո­րագ­րի ներ­քեւ ներ­կա­յացուող հայ մա­մու­լի տրուած ծա­նու­ցումնե­րու ցան­կը։ Ըստ այդ ցու­ցա­կի 2016 թուին 32 հա­զար կազ­մող գու­մա­րը, տա­րի մը անց բարձրա­ցած է 135 հա­զար 404 լի­րայի։ Նշենք որ Պատ­րիար­քա­կան տե­ղապահ Գա­րեգին Պէք­ճեան պաշ­տօն ստանձնած օրե­րուն յայ­տա­րարու­թիւնով մը հան­դէս եկած եւ հրա­պարա­կած էր, թէ Պատ­րիար­քա­րանը գու­մար չու­նի ծա­նու­ցումնե­րու հա­մար։ Այդ յայ­տա­րարու­թիւնն ալ մտա­ծել կու տայ թէ սոյն ծա­նու­ցումնե­րը տե­ղի ու­նե­ցած են տա­րուայ առա­ջին կէ­սին։ Ծա­նու­ցումնե­րու այս ու­շագրաւ աճին հա­մար դի­մեցինք Պատ­րիար­քա­րանի պիւտճէի պա­տաս­խա­նատու Պետ­րոս Մար­զուանի, որուն տուած տե­ղեկու­թիւննե­րուն հա­մաձայն նա­խորդ տա­րուայ ըն­թացքին «Ժա­մանակ» թեր­թին փո­խան­ցուած է 100 հա­զար, իսկ «Մար­մա­րա»ին 30 հա­զար լի­րա, իբ­րեւ ծա­նու­ցումնե­րու փո­խար­ժէք։

Մար­զուան չէ կրցած պա­տաս­խա­նել թեր­թե­րու մի­ջեւ այս ան­հա­մապա­տաս­խան տար­բե­րու­թեան եւ մէկ տա­րուայ ըն­թացքին գո­յացած ու­շագրաւ աճի պատ­ճառնե­րուն մա­սին։

Ու­շագրաւ երե­ւոյթ է նաեւ շէն­քի վե­րանո­րոգ­ման հա­մար կա­տարուած ծախ­սե­րուն զգա­լի աճը։ Այստեղ եւս կը տես­նենք եր­կու տա­րինե­րու ըն­թացքին կա­տարուած ընդհա­նուր ծախ­սը, որ կը հաս­նի 290 հա­զար լի­րայի։ Հա­շուա­պահը տա­րեկան պիւտճէի մատ­նուած դժուարու­թիւնը կը բա­ցատ­րէ մկրտու­թիւն, պսակ եւ թա­ղու­մի ծի­սակա­տարու­թիւննե­րու նուազու­մով։ Փո­խան­ցուած տե­ղեկու­թեան հա­մաձայն ան­ցեալ տա­րի կա­տարուած է 116 պսա­կադ­րութիւն եւ ընդհա­նուր առ­մամբ 1,826 կար­գադրու­թիւննե­րէն գան­ձուած է 2 մի­լիոն 585 հա­զար լի­րա։ Այդ գու­մա­րի 585 հա­զարը փո­խան­ցուած է հո­գեւո­րական­նե­րուն։ Իսկ 331 հա­զարն ալ եկե­ղեցի­ներուն եւ գե­րեզ­մա­նատու­նե­րուն։

Արամ արք. Աթէ­շեան պսա­կադ­րութիւննե­րու նուազու­մը բա­ցատ­րեց խառն ամուսնու­թիւննե­րու աճով։

Սուրբ Եր­րորդու­թիւն 
եկե­ղեց­ւոյ խնդի­րը

Սուրբ Զատ­կի առ­թիւ հա­մայնքա­յին հաս­տա­տու­թիւննե­րու շնոր­հա­ւորու­թեան ըն­թացքին օրա­կար­գի եկաւ նաեւ Սուրբ Եր­րորդու­թիւն եկե­ղեցիէ ներս տե­ղի ու­նե­ցած զեղ­ծա­րարու­թիւննե­րու խնդի­րը։ Այս մա­սին Սուրբ Փրկիչ հի­ւան­դա­նոցի հո­գաբար­ձութեան ատե­նապետ Պետ­րոս Շի­րինօղ­լու դժգո­հու­թիւն յայտնեց այս եկե­ղեցիէն ներս տե­ղի ու­նե­ցած ան­կարգու­թիւննե­րու մա­սին եւ պա­հան­ջեց, որ լու­ծուի թա­ղական խոր­հուրդը եւ այդ պաշ­տօ­նը փո­խան­ցուի ներ­կայ թա­ղական խոր­հուրդնե­րէ կազ­մուած յանձնա­խումբի մը։ Շի­րինօղ­լուի այս առա­ջար­կը պատ­ճառ դար­ձաւ թեր ու դէմ կար­ծիքնե­րու փո­խանակ­ման։ Ոմանք ձայ­նակցե­ցան, իսկ ոմանք ալ որոշ ան­պա­տեհու­թիւններ նկա­տեցին նման եղա­նակի մը գոր­ծադրման մէջ։ Շի­րինօղ­լու պատ­մեց, թէ եկե­ղեց­ւոյ քար­տուղա­րը անօ­րինա­կան եղա­նակ­նե­րով գնած է եկե­ղեցա­պատ­կան կա­լուած մը եւ այդ անօ­րինա­կանու­թեան յայտնա­բերու­մէն ետք թա­ղակա­նու­թիւնը զինք հե­ռացու­ցած է պաշ­տօ­նէն։ Ան­շուշտ որ այս երե­ւոյ­թը բա­ցառու­թիւն մը չի կազ­մեր այդ եկե­ղեց­ւոյ թա­ղական խոր­հուրդի աշ­խա­տան­քի ոճին մէջ։ Ար­դա­րեւ նա­խապէս ալ բա­զում ան­գամներ նման զեղ­ծա­րարու­թիւններ օրա­կար­գի եկած եւ ամէն ան­գա­մուն բար­ձի­թող եղած են պա­տաս­խա­նատու­նե­րու ձեռ­քով։

Շի­րինօղ­լու այս ապօ­րէն երե­ւոյթն ալ յի­շեց­նե­լով խոր­հուրդ տուաւ, որ ինք կրնայ այս մա­սին խօ­սիլ Հան­րա­պետու­թեան նա­խագա­հին հետ եւ խնդրել, թէ լու­ծա­րուի գոր­ծող թա­ղական խոր­հուրդը եւ պաշ­տօն յանձնուի թա­ղական­նե­րէ բաղ­կա­ցած յանձնա­խումբի մը։ Շի­րինօղ­լու այս կար­գադրու­թիւնը բա­ցատ­րե­լու ժա­մանակ չխրտչե­ցաւ նաեւ «քայ­յում» բա­ռը օգ­տա­գոր­ծե­լէ։ Տխրահրչակ բառ մը, որ վեր­ջերս կա­ռավա­րու­թիւնը յա­ճախ կ՚օգ­տա­գոր­ծէ ընտրուած քա­ղաքա­պետ­նե­րը կար­գա­լոյծ ընե­լու հա­մար։ Ու­րեմն ինքնին այդ բա­ռը ան­գամ բա­ւակա­նին ան­հանգստու­թիւն պատ­ճա­ռող բնոյթ ու­նի եւ կա­րելի չէ նման եղա­նակի մը ըն­թացքն ալ ցան­կա­ցած ան­բաղձա­լի երե­ւոյ­թը չէ­զոքաց­նե­լու պատ­րուակով։

Միւս կող­մէ Սուրբ Եր­րորդու­թիւն եկե­ղեց­ւոյ պատ­կա­նող Թո­քաթ­լըեան խա­նի անմխի­թար վի­ճակը եւս քննա­դատու­թիւննե­րու առար­կայ է, սա­կայն այստեղ պար­տինք խոս­տո­վանիլ թէ ներ­կայ վար­չութեան այդ առու­մով դի­մելիք ամէն նա­խաձեռ­նութիւն իր կար­գին բամ­բա­սանքնե­րու տե­ղի պի­տի տայ, ուստի աւե­լի լաւ է որ ազ­գա­պատ­կան կա­լուա­ծը մնայ իր ներ­կայ վի­ճակին մէջ, քան խիստ կաս­կա­ծելի ան­ձե­րու ձեռ­քով վար­ձուի կամ եր­կա­րաժամ­կէտ պայ­մա­նագի­րով փո­խան­ցուի շի­նարա­րական ըն­կե­րու­թեան մը։ Ճիշդ է որ կա­լուա­ծը ներ­կայ դրու­թեամբ օր ըստ օրէ կը մա­շի եւ իր այդ վի­ճակով ցաւ կը պատ­ճա­ռէ բո­լորին։ Բայց նա­խընտրե­լի է մին­չեւ առա­ջին ընտրու­թիւններ ապ­րիլ այդ վիշ­տը, բայց եւ այնպէս տէր կանգնիլ ազ­գա­պատ­կան կա­լուա­ծին։