Նախապէս Մելիսա Պիլալի ուսումնասիրութիւնով ի մի բերուած էին հայերէն օրօրներ, որոնք աւելի ետք հրատարակուեցան խտացեալ սալիկով մը։ Կասկած չկայ որ օրօրները իրենց ստեղծուած միջավայրի համար պատմական, ընկերային եւ հոգեբանական բազմաթիւ վկայութիւններ կը պահեն։ Օրօրներու վերլուծումով կը ծանօթանանք պանդխտութեան երեւոյթներուն, պատերազմներուն, համաճարակներուն կամ բնական աղէտներուն վերաբերեալ բազմաթիւ եւ բազմազան իրողութիւններուն։
Օրօրներու այս յատկութիւնը նկատի ունենալով Արին Ինան Արսլան լծուած է տքնաջան աշխատանքի մը եւ ձայնագրած ու նկարահանած է մոռացութեան եզրին հասած 30 օրօրներ։ Անոնք երգուած են թրքերէն, քրտերէն, զազայերէն, լազերէն, համշէնի բարբառով հայերէն, վրացերէն, արաբերէն եւ հայերէն լեզուներով։
Չորս հոգինոց անձնակազմով մը, ութ ամսուայ աշխատանքի արդիւնքը վերածուած է վաւերագրական ժապաւէնի մը։ Աշխատակազմը բանահաւաքման համար շրջած է Տէրսիմ, Տիարպէքիր, Անտիոք, Ատանա, Արդվին, Կարս, Սեբաստիա, Մերսին, Էլազիս, Մալաթիա, Տրապիզոն եւ Ռիզէ քաղաքները։
Բեմադրիչ Արին Ինան Արսլան կ՚ըսէ թէ օրօրներու վաւերագրական մը նկարահանելու գաղափարը ծագած է իր դուստրը՝ չորսամեայ Սոլինը քնացնել փորձած պահերուն։ «Այս ճանապարհի մէջ առաջին նկարահանածս մայրս եղաւ, որ տարիներ ետք տեսախցիկներուն դիմաց անգամ մը եւս երգեց այն օրօրը, որու միջոցաւ զիս կը քնացնէր»։
Արսլան կը յայտնէ թէ Թուրքիոյ մէջ օրօրներու մասին ուսումնասիրութիւնները բաւական քիչ են։ Բեմադրիչը այս ութամսեայ աշխատութեան ընթացքին անդրադարձած է, որ զանազան վայրերու մէջ օրօրները հետզհետէ վերածուած են ողբերգներու։ Յատկապէս Թուրքիոյ արեւելեան եւ հարաւ արեւելեան հատուածներուն մէջ օրօրները եւ ողբերգները համարեա նոյնացած են։ «Այստեղ բացառութիւն կը կազմեն Անտիոքի մէջ նկարահանած արաբերէն օրօրները, որոնք աւելի կշռոյթ ունէին եւ ուրախ տրամադրութիւն։ Պարտիմ խոստովանիլ, որ այս աշխատութիւնը յաջողեցաւ Մշակոյթի նախարարութեան ջանքերուն շնորհիւ»։