Պարսկական դրամը՝ թումանը

ԱՐՄԻՆԷ Կ. ԿՈՒՆԴԱԿՋԵԱՆ

Մե­ծա­­­հա­­րուստ եւ յայտնի բա­­­րեգործ եղ­­­բայրներ Թու­­­մա­­­­­­­նեան­­­նե­­­­­­­րը առա­­­ջինն էին, որ Պարսկաս­­­տա­­­­­­­նի մէջ հիմ­­­նե­­­­­­­ցին դրա­­­մատ­­­նա­­­­­­­յին հա­­­մակարգ։ Նոյնպէս անոնք առա­­­ջինն էին, որ Պարսկաս­­­տան սկսե­­­ցին տպել պարսկա­­­կան դրամ՝ թու­­­ման եւ ղռան։

Այս հան­­­գա­­­­­­­ման­­­քը պատ­­­ճառ դար­­­ձաւ այն մտքին, որ պարսկա­­­կան թու­­­մա­­­­­­­նին անու­­­նը այդ յայտնի գեր­­­դաստա­­­նի անու­­­նէն վեր­­­ցո­­­­­­­ւած է, որ ճիշդ չէ։

Թու­­­ման բա­­­ռը մոն­­­ղո­­­­­­­լական է եւ կը նշա­­­նակէ 10,000։ Այդ բա­­­ռը դե­­­ռեւս 1798-ին կը գոր­­­ծա­­­­­­­ծուէր Պարսկաս­­­տան եւ այն ժա­­­մանակ թու­­­մա­­­­­­­նը հա­­­ւասար էր 8 ռիալի։ Ապա 1825-ին ըն­­­դունուեց ղռա­­­նը, որը հա­­­ւասար էր 1000 տի­­­նարի կամ մէկ թու­­­մա­­­­­­­նի։

1932-ին ռիալը ըն­­­դունո­­­ւեցաւ որ­­­պէս Պարսկաս­­­տա­­­­­­­նի պաշ­­­տօ­­­­­­­նական դրամ, բայց ժո­­­ղովուրդը իր առօ­­­րեայ կեան­­­քին մին­­­չեւ օրս ալ թու­­­մա­­­­­­­նով առեւ­­­տուր կ՚ընէ։

Թու­­­մա­­­­­­­նը շատ վե­­­րիվայ­­­րումներ ու­­­նե­­­­­­­ցած է։ Օրի­­­նակ, 18-րդ դա­­­րին Ամե­­­րիկա­­­յի Միացեալ նա­­­հանգնե­­­րէն հա­­­րիւր հա­­­զար տո­­­լար կ՚ու­­­ղարկո­­­ւի Պարսկաս­­­տան, ինչ որ մի դա­­­ւանան­­­քի հա­­­մար աղօ­­­թատե­­­ղի կա­­­ռու­­­ցե­­­­­­­լու։ Երբ կը փո­­­խան­­­ցեն պարսկա­­­կան դրա­­­մի, կը ստա­­­ցուի մօտ յի­­­սուն հա­­­զար թու­­­ման, այ­­­սինքն այն ժա­­­մանակ եր­­­կու տո­­­լարը հա­­­ւասար եղած է մէկ թու­­­մա­­­­­­­նի։

Պարսկա­­­կան դրա­­­մը տա­­­րինե­­­րու ըն­­­թացքին գնա­­­լով ար­­­ժեզրկո­­­ւեցաւ։ Միայն մի որոշ ժա­­­մանակ, վեր­­­ջին թա­­­գաւո­­­րի տա­­­րինե­­­րուն կա­­­յուն էր, եօթը թու­­­մա­­­­­­­նի շուրջ, որ­­­մէ ետք ու­­­նե­­­­­­­ցաւ ահ­­­ռե­­­­­­­լի ան­­­կում։

Այ­­­սօր, մէկ տո­­­լարը հա­­­ւասար է 30 հա­­­զարէ աւե­­­լի թու­­­մա­­­­­­­նի։

Յայտնի վա­­­ճառա­­­կան Թու­­­մա­­­­­­­նեան եղ­­­բայրնե­­­րը առեւտրա­­­կան սե­­­նեակ­­­ներ ու­­­նե­­­­­­­ցած են Իրա­­­նի մի քա­­­նի քա­­­ղաք­­­նե­­­­­­­րուն, անոր թո­­­ւին նաեւ Ղա­­­զուին։ Դեռ մին­­­չեւ այ­­­սօր ալ Ղա­­­զուի­­­նի փակ շու­­­կա­­­­­­­յի կեդ­­­րո­­­­­­­նական մա­­­սին կը նշմա­­­րուի Թու­­­մա­­­­­­­նեան եղ­­­բայրնե­­­րու գրա­­­սենեակի կի­­­սաւեր պա­­­տերը։

Իրա­­­նի ար­­­տա­­­­­­­քին առեւտրի աս­­­պա­­­­­­­րէզին Ռու­­­սաստա­­­նէն կամ Թիֆ­­­լի­­­­­­­սէն եկած հայ առեւտրա­­­կան­­­նե­­­­­­­րը լայ­­­նա­­­­­­­ծաւալ աշ­­­խա­­­­­­­տանք տա­­­րած են։ Անոնցմէ ոմանք առա­­­ջին ան­­­գամ ըլ­­­լա­­­­­­­լով Թաւ­­­րիզ, Ղա­­­զուին դրա­­­մատ­­­ներ հիմ­­­նած են եւ օգ­­­տա­­­­­­­կար եղած երկրի տնտե­­­սական զար­­­գացման։ Իսկ Նոր Ջու­­­ղա­­­­­­­յէն մե­­­տաք­­­սի առեւտրով զբա­­­ղող բազ­­­մա­­­­­­­թիւ առեւտրա­­­կան­­­ներ մեկ­­­նե­­­­­­­ցին Հնդկաս­­­տան, Ջա­­­ւա եւ այլ երկրներ եւ շատ մեծ յա­­­ջողու­­­թիւններ ու­­նե­­ցան։

Kategoriler

ԱՌՕՐԵԱՅ