Մուսա Լերան պատմական Վաքըֆլը գիւղը օժտուեցաւ թանգարանով մը։ Անտիյոքի եւ մանաւանդ Սամանտաղ գաւառի զբօսաշրջական կարեւորագոյն այցելութեան վայրը դարձած, ամբողջովին հայաբնակ Վաքըֆլը գիւղը ունեցաւ համեստ բայց շատ ներկայանալի եւ հարուստ բովանդակութեամբ թանգարան մը։ Ազգագրական բնոյթով թանգարանին մէջ կը ներկայացուին Մուսա Լերան երբեմնի հայաբնակ եօթը գիւղերը իրենց պատմութիւնով։ Ծանօթագրութիւնները պատրաստուած են եռալեզու՝ հայերէն, թրքերէն եւ անգլերէն տարբերակով։ Նոյնիսկ ցուցատախտակներու վրայ յաճախ կը հանդիպինք Մուսա Լերան յատուկ բարբառի գործածութեան օրինակներուն։ Ներկայացուած օրինակները ի մի բերուած են գիւղի այժմու եւ նաեւ ներկայիս գիւղէն դուրս բնակուող նախնիներու ընտանեկան հաւաքածոներէն։ Նմոյշները վկայութիւններ կը բերեն անցեալի ամենօրեայ ապրումներէն, որ բաւականին պատկերալից տպաւորութիւններու տեղի կու տան։ Օրինակի համար շատերուն ծանօթ է Վաքըֆ գիւղցիներու ասեղնագործութիւնը եւ սակայն միայն քիչեր են, որ գիտեն այդ ձեռագործի աւանդին ծագումը տարածաշրջանի կանանց մօտ։
Գիւղացիներ այդ փորձը ունեցած են Ա. Աշխարհամարտի տարիներուն պարտադրաբար ապաստանած Փորթ Սայիտի ճամբարներուն մէջ։ Նշենք որ թանգարանի կազմութեան մէջ շատ կարեւոր ներդրում ունեցած է արուեստաբան Լորա Պայթար, որ նաեւ կը պաշտօնավարէ Անտիոքի նշանաւոր խճանկարներու թանգարանին մէջ։
Թանգարանը թէեւ սկսած է գործել, բայց անոր պաշտօնական բացումը պիտի կայանայ աւելի ուշ թուականի մը, որ պիտի յայտարարուի անջատաբար։
«Ակօս»ի այս թիւին մէջ լոյս կը տեսնէ թերթիս մշակոյթի էջերու խմբագիր Վարդան Էսդուգեանի հարցազրոյցը, Լորա Պայթարի հետ։ Մշակոյթի էջերու նախորդ եւ յաջորդ խմբագիրներու շահեկան զրոյցը հայերէն թարգմանութեամբ լոյս պիտի տեսնէ «Ակօս»ի յաջորդ համարին մէջ։