ԼՈՒՍՅԷՆ ՔՈՓԱՐ
lusyenkopar81@hotmail.com
26 Դեկտեմբեր 2015, Շաբաթ օրուայ, ի՞նչ Շաբաթ օրուայ կարծես ամբողջ շաբաթուայ յոգնութիւնը ծանրութիւն մը եղած նստած է ուսերուս։ Ընթրիքի սեղանը պէտք է հաւաքեմ, բայց դիտմամբ կը տնտնամ։ Թիկունքով կը լսեմ «Օ Սէս Թիւրքիյէ» երգի մրցոյթի ձանձացուցիչ ծանուցումը։ Պիտի փոխեմ գիծը, բայց ո՞վ տեղէն պիտի շարժի։ Հեռուստացոյցի հեռակառավարիչը վերցնելու անգամ կը դժկամիմ։ Յետոյ յանկարծ երաժշտութիւն մը կը լսեմ։ Այս ալ ծանօթագրութիւն մըն է, ընդամէնը ակնթարթի պահ մը։ Յանկարծ կը ձայնեմ տնեցիներուն՝ «չըլլայ որ գիծը փոխէք»։
«Սարերի Հովին Մեռնեմ» կը դառնամ դէպի հեռուստաէկրան։ Ծանօթագրութիւնը կը կարդամ՝ խօսք ժողովրդական, երաժշտութիւն՝ Յովհաննէս Պատալեան։ Կ՚ուրախանամ…
Մարդ իրեն պատկանողը իսկոյն կը ճանչնայ։ Ինծի պատկանողներն են էկրանի վրայ։ Նոյն ուղիներուն կը հետեւինք սրտերնիս նոյն կշռոյթով կը տրոփէ։ 38-ի զոհերը ինչո՞վ կը զատուին 15-ի զոհերէն։ Հասարակաց վիշտերու հայրենիքի զաւակները չե՞նք բոլորս։
Եկան խմբագրատուն ու
պատմեցին իրենց ոդիսականը…
Ես Պարըշ Տէմիր, պաղլամա կը նուագեմ ու կ՚երգեմ։ Ումութ Գարապուլութը մենակատարն է խումբին։ Քենան Կիւչլիւն ելեկտրոկիթար կը նուագէ եւ խումբի հիմնադիրն է։ Ճէմալ Տաղ պաս կիթարահար։ Իւմիտ Ֆէրտի Թիմուչին հարուածային գործիքներ կը նուագէ։ Խումբը «Զէմհերի» կոչեցինք պարզապէս անոր համար որ ձմրան եղանակին հիմնեցինք։ Մեր երաժշտութիւնը կարելի է «Անատոլու ռաք» անուանել։ Երեք տարուայ անցեալ ունինք։
2013-ի Փետրուարին մէկտեղուեցանք եւ իսկոյն տեսահոլովակ մը պատրաստեցինք։ Շրջանային բազմաթիւ հեռուստակայաններ, յատկապէս ալ «Ճէմ ԹՎ» սփռեց մեր հոլովակը։ Քաջալերուեցանք եւ այս անգամ եօթը երգերէ բաղկացող ալպոմ մը հրատարակեցինք։ Աւանդական ժողովրդական երգերն էին մեր ընտրածները, որոնք կատարեցինք ռաք երաժշտական ոճով։ Ամէն ինչ կատարուեցաւ մեր խմբական աշխատութիւնով։ Մեր ետին կարող ընկերութիւն մը չկար որ դասաւորէ ծանօթացումը։ Ամէն ինչ մեզի պիտի վիճակէր եւ մենք գոհ ենք ձեռք բերուած արդիւնքէն։ Ես ու Քենան նախապէս ուրիշ երաժշտական խումբի մը կ՚անդամակցէինք։ Յետոյ այս խումբը լուծուեցաւ եւ մենք դիմեցինք նոր խումբ մը կազմելու աշխատանքին։ Ծանօթացանք Ումութի հետ։ Խումբ մը կազմելու որոշումին կայացած առաջին օր իբրեւ սկզբունք որդեգրեցինք անհատականութենէ դուրս մնալ։ Խումբ մըն էինք եւ խումբ ըլլալով պիտի ներկայանայինք։
Կը խուսափինք մենակատարի կողքին ներկայանալէ։ Շատ անգամ հեռուստակայաններէ ներս նկարահանման միջոցին մեզ կը դասաւորեն եւ մենակատարը կ՚ուզեն առջեւ բերել։ Կը մերժենք այդ երեւոյթը, կը սիրենք նոյն գիծի վրայ շարուիլ։ Խումբ մը ըլլալով հսկայ ովկիանոսի մէջ կաթիլ մը ըլլալը ձեռնտու է մեզ։
Պատահականօրէն կը բաժնենք նոյն յատկութիւնները։ Հինգս ալ տէրսիմցի ենք, կը բնակինք «Կազի» թաղամասը եւ բոլորս ալ «Կէզի»ի տղաներն ենք։
Առաժմ նոր ալպոմի մը պատրաստութիւն չունինք, քանի որ նախորդ ալպոմը դեռ նոր է։ «Ինսթակրամ»ի եւ Դիմատետրի էջերով մեզի հասնիլ կարելի է։ Մտադիր ենք ամիսը երկու անգամ Իսթանպուլի մէջ բեմ ելլելու։ Նախորդ շաբաթավերջին Իզմիրի մէջ համերգ ունեցանք։ Վստահ եմ որ յետ այսու աւելի յաճախ կը հանդիպիք մեր անունին։
